Momo recenzja

"Momo" to historia kierowana do dzieci, jednak jestem przekonana, że poruszy ona niejedno dorosłe serce!

W pewnym miasteczku, nie wiadomo skąd pojawia się nieco dziwna, samotna dziewczynka, która jak nikt inny potrafi słuchać i widzi więcej niż pozwalają na to oczy. Momo jest niezwykła, a swoją dobrocią i pogodą ducha bardzo szybko zyskuje grono przyjaciół w każdym wieku. Niestety w sielankowym, spokojnym świecie, pewnego dnia pojawiają się Szarzy Panowie, którzy podstępnie zaczynają mieszać wszystkim dorosłym w głowach i pozbawiają ich całego wolnego czasu. Pogoń z nieosiągalnym celem i ślepe podporządkowanie się władzy sprawia, że z życia ludzi znika cała radość, ale dzielna Momo, na którą uroki szarych panów nie działają postanawia uratować pędzący gdzieś bez celu świat.
"Momo" to opowieść bardzo nietypowa, ale też mądra i wzruszająca. Ponadczasowa, odpowiednia dla czytelników w wieku od 7 do 107 lat, skłaniająca do refleksji, tak bardzo aktualna kiedyś, dziś i w przyszłości. Chociaż została napisana w 1973 roku świetnie pasuje do rzeczywistości, która otacza nas w tej chwili. Dziś bardzo często za czymś gonimy. Ciągle słyszymy, że ktoś nie ma czasu i że czas to pieniądz. Dziś bardzo łatwo ludzie dają się zmanipulować i zapominają o radości, jaką daje relaks i odpoczynek.
Chociaż Michael Ende porusza w swojej książce bardzo trudne i ważne tematy, opowieść o Momo umieścił w tak baśniowym świecie, że ta "dorosła" treść bez problemów trafi do najmłodszych czytelników.

Myślę, że "Momo" to historia, w której każdy znajdzie coś dla siebie. Każdy też skupi się w czasie lektury na czymś innym- dla jednych będzie to piękna baśń, dla drugich wzruszająca historia bezdomnej dziewczynki, a dla kolejnych impuls do zmiany życiowych priorytetów.

W tym roku wydawnictwo mamania postanowiło wydać "Momo" w odświeżonej szacie graficznej i tutaj na uwagę zasługuje przepiękna, niebieska okładka ze złotymi zdobieniami, która zdecydowanie przyciąga wzrok i pięknie uzupełnia treść tej cudownej opowieści.