Wir pamięci recenzja

Bardzo dobry mix sf, socjologii i zabawy :)

Autor: @Bartlox ·1 minuta
2021-09-21
Skomentuj
4 Polubienia
Jedna z powieści, które pamięta się latami. Jedna z tych historii, które nie ulatują.

Tak, tu naprawdę dobre były i pomysł i wykonanie. Ciekawe, że autor bardzo konsekwentnie stosuje minimalizm, nie wiemy kiedy opisane wydarzenia mają miejsce (w przyszłości, ale jak dalekiej), nie wiemy, co tak naprawdę wydarzyło się w przeszłości tego świata, nie wiemy nawet tak podstawowych rzeczy jak to, czy akcja ma miejsce na Ziemi, czy na jakiejś innej planecie. Konsekwentnie nie wiemy, czy życie w innych państwach jest podobne, czy inne. Nie wiemy, czy temporyści żyją podobnie jak my dziś (jest to sugerowane, ale tylko sugerowane, zwróćcie uwagę). Nie wiemy na ile tak naprawdę opresyjny jest reżim, pod władzą którego żyją bohaterowie. Być może jest to skutek ingerencji cenzury, ale nie sądzę, by były one szczególne, skoro tekst dalej jest nader spójny. To samo tyczy przeszłości postaci, ich charakterów, myśli, konsekwentnie wiemy tylko tyle, ile musimy. Ale ta niewiedza nijak nie razi, przeciwnie, wydaje się to wszystko grą autora z czytelnikami, grą, w którą chętnie wchodzimy. Niby kibicujemy części postaci bardziej niż innym, ale w sumie nikogo nie potępiamy.

Generalnie może to zresztą to tyle świadome zagranie pisarza, socjologa przecież - "patrzcie punktowo na to społeczeństwo, bo tylko punkty można w krótkim, powieściowym tekście opisać jak, jak bym chciał" zdaje się mam mówić Wnuk-Lipiński. Źródła, m.in. Wikipedia, podają, że pisarzowi chodziło o pokazanie PRL, ale tego akurat nijak nie zauważyłem, przeciwnie, mocno wybrzmiewało to, jak bardzo uniwersalna jest ta historia.

Autor sprawnie zmienia punkty widzenia, z których oglądamy akcję, raz jest to jedna postać, potem druga, nawet lekkie przesunięcia czasowe (widzimy końcówkę danej akcji, a po chwili jej początek, ale już z punktu widzenia kogoś innego) nijak nie przeszkadzają.

Tempo akcji (w końcu to powieść w zasadzie sensacyjna), bardzo przejrzysty język, nawet końcowy twist, inny niż sugerowany jeszcze chwilę wcześniej, wszystko na plus. Bardzo polecam.

Moja ocena:

× 4 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Wir pamięci
2 wydania
Wir pamięci
Edmund Wnuk Lipiński
6.7/10
Cykl: Apostezjon, tom 1
Seria: Fantazja, Przygoda, Rozrywka

Futurystyczna opowieść o Apostezjonie ? totalitarnym świecie, gdzie emocje są stymulowane przez kolorowe pastylki, a władza programuje społeczeństwo wedle własnych potrzeb. Członek prestiżowego Zespo...

Komentarze
Wir pamięci
2 wydania
Wir pamięci
Edmund Wnuk Lipiński
6.7/10
Cykl: Apostezjon, tom 1
Seria: Fantazja, Przygoda, Rozrywka
Futurystyczna opowieść o Apostezjonie ? totalitarnym świecie, gdzie emocje są stymulowane przez kolorowe pastylki, a władza programuje społeczeństwo wedle własnych potrzeb. Członek prestiżowego Zespo...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Pozostałe recenzje @Bartlox

Zmartwychwstały
„Wszystko to w ramach bardzo przejrzystej narracji, ale… co z tego, skoro ta przejrzystość niczemu tak naprawdę nie służy”

Craigowi Russellowi bardzo zależało na tym, by w tej powieści było inteligentnie. I nie mam tu na myśli wplecionych w dialogi wykładów na temat genetyki, w szczególności...

Recenzja książki Zmartwychwstały
Ostatnie dziecko
Warto (jeśli w ogóle) dla samej końcówki

Jednostajność. To słowo kołatało mi w głowie przez lwią część mojej przygody z „Ostatnim dzieckiem”. Serio, wszystko w powieści było tak jednostajne, że ciężko wręcz w...

Recenzja książki Ostatnie dziecko

Nowe recenzje

Wielka Księga Opowieści Kryminalnych
Kryminalna uczta w doborowym towarzystwie.
@Mirka:

@Obrazek „Jeśli umysł diabolicznego geniusza potrafi wymyślić metodę kradzieży lub morderstwa, która wydaje się niem...

Recenzja książki Wielka Księga Opowieści Kryminalnych
Bez skazy
Bez skazy
@historie_bu...:

„Jest coś pociągającego w człowieku, który jest cholernie dobry w tym, co robi. Każdy krok jest pewny. Wytrenowany. Peł...

Recenzja książki Bez skazy
Bez serca
Bez serca
@historie_bu...:

„Jest iskrą w ciemności. Tańczącymi płomieniami pod rozgwieżdżonym niebem. Lśni jaśniej niż ktokolwiek inny w tym miejs...

Recenzja książki Bez serca
© 2007 - 2024 nakanapie.pl