Martwe na zawsze. Zepsute miasto recenzja

To już ostatni tom trylogii - erotyki spod pióra Mateusza. Od samego początku seria "Zepsute miasto" wzbudziła spore zainteresowanie wśród czytelników tego gatunku. Wiele osób (również należę do tego grona) od samego początku dało się wciągnąć w historię bohaterów.
Wiem, że nie muszę przedstawiać Wam Złotowy, Bramkarza i Jubilera - na pewno nie osobom, które czytały poprzednie części. To ekipa, o której się pamięta, po prostu.
Mateusz długo trzymał czytelników w stanie zniecierpliwienia, jeśli chodzi o książkę zwieńczającą ich losy, ale mamy to. Wiem, wiem, każdy, kto ich polubił, ubolewa nad tym, że to koniec.

Dla mnie to idealne zakończenie tej serii. Książka została napisana z odrobinę większą ilością emocji niż tom drugi, a już zdecydowanie większa niż pierwszy. Pamiętam, że Jubiler był uważany za faceta, dla którego liczy się tylko przygoda z kobietami. No i oczywiście lojalność wobec przyjaciół. Jednak nawet największy twardziel ma serce. Kiedy strzała Amora już trafi w odpowiednie miejsce, nie ma ratunku.

Nie chcę zdradzać ważnych wątków, w tym zakończenia poprzedniego tomu (mogą to czytać również osoby, które po serię nie sięgnęły), ale początek "Martwe na zawsze" też może wbić w fotel. Im dalej w las, tym bardziej czułam napięcie, które było budowane. Wiecie, co było dla mnie ogromnym plusem tej książki? Ukazanie tej łagodniejszej, spokojniejszej, bardziej wrażliwej strony Tomasza. Już wcześniej podejrzewałam, że facet ma w sobie to, czego potrzeba, ale teraz mogę śmiało napisać, że jestem w pełni usatysfakcjonowana. Pytanie jednak brzmi, czy gra będzie warta świeczki... Czy z mężczyzny, który wpadł w system, będzie w stanie na długo utrzymać uczucia i czy łatwo będzie mu je okazać?

Ta część nie jest zwyczajnym erotykiem. Mamy tu też odrobinę więcej akcji, bardziej rozbudowanej i przede wszystkim wciągającej fabuły. Trzeba mieć oczy (i uszy) szeroko otwarte, ponieważ Autor wplata tu wątki, które mogą namieszać w głowie i sprawić, że spojrzymy na sprawę pod złym kątem. Tak więc - nie zniechęcajcie się za szybko, jeśli chodzi o niektóre zachowania! Bądźcie wyrozumiali.
Tomasz oczywiście nie daje za wygraną, staje na wysokości nowych zadań, wyzwań. Na myśl nasuwa się jednak myśl, czy temu wszystkiemu sprosta. Czy uda mu się ocalić bliskich? Czy ocali sam siebie? Jak wiele będzie musiał poświęcić? Jak daleko sięga jego lojalność?

Jeśli jeszcze nie mieliście okazji sięgnąć po tę trylogię, zachęcam. Przekonajcie się na własnej skórze, kim są Jubiler, Bramkarz i Złotowa, a także inni bohaterowie, bo uda się ich trochę poznać. Ja natomiast mam cichą nadzieję, że Mateusz nie postawił końcowej kropki, co do bohaterów i będę miała możliwość przeczytać więcej o losach Złotowy, ponieważ przeczuwam, że to mogłaby być niezła zabawa.