Czarny Lampart, Czerwony Wilk recenzja

,,Czarny lampart, czerwony wilk" Marlon James
⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/10⭐
63/2021
•
Dziecko nie żyje. Nie pozostało nic więcej, by wiedzieć.
Tropiciel jest myśliwym, znanym w trzynastu królestwach jako ten, który ma nos. I choć zawsze pracuje sam, ten jeden jedyny raz musi zrobić wyjątek. By odnaleźć zaginione dziecko, sprzymierza się z grupą podobnych sobie najemników. A są tam wszyscy: od wiedźmy, przez smutnego olbrzyma, aż do zmiennokształtnego Lamparta. Każde z nich jest śmiertelnie niebezpieczne. Każde z nich pilnie strzeże swoich tajemnic.
Podążając za zapachem dziecka, grupa przejdzie przez potężne miasta, groźne rzeki i zaklęte puszcze, na każdym kroku tropiona przez istoty, które pragną ich śmierci. Wątpliwości nie opuszczają Tropiciela ani przez chwilę. Kim jest tajemniczy chłopiec, którego muszą odnaleźć? Dlaczego tak wiele osób chce przerwać ich poszukiwania? I przede wszystkim – kto kłamie, a kto mówi prawdę?
Czerpiąc garściami z afrykańskiej historii i mitologii oraz własnej wyobraźni, Marlon James opowiada historię o niesamowitym rozmachu, której akcja dzieje się w starożytnym świecie, dziwnie przypominającym współczesny. Czarny lampart, czerwony wilk to opowieść niezwykle brutalna, osadzona w fantastycznej scenerii, a jednocześnie poruszająca.
•
Grupa dziewięciorga najemników, gdzie głównym dowodzącym jest,,Tropiciel", wędrują przez niezwykle wykreowane krainy, rzeki i puszcze, by odnaleźć chłopca, o którym na dobrą sprawę nic nie wiadomo. Nie znają jego imienia ani nawet nie wiedzą, czy żyje. Każde z najemników jest śmiertelnie niebezpieczne i posiada swoje tajemnice. Na swojej drodze spotkają istoty, które pragną ich śmierci...
•
Bardzo długo podchodziłam do tej książki po przeczytaniu opinii innych, które w większości nie były przychylne. I to był błąd, ponieważ dla mnie książka była świetna. Nie należy ona do lekkich, dlatego też nie było mnie przez ostatni tydzień, ta książka mnie wymęczyła, ale też zachwyciła. Jestem pod ogromnym wrażeniem wyobraźni autora, świat, który wykreował, był niesamowity. Zgodzę się również z większością, że bardzo dużo w niej brutalności, choć mi osobiście, aż tak ona nie przeszkadzała, ponieważ się jej spodziewałam i w pewnym momencie całkowicie przestałam zwracać na nią uwagę. Kolejną rzeczą, do której były zrzuty to,,brudny"język autora i zgadzam się, że nie do takiego języka jesteśmy przyzwyczajeni, ale to właśnie on robił kawał dobrej roboty, to on stworzył klimat swoją prostotą. Jak widać na moim przykładzie, każdy z nas musi wyrobić sobie o niej własne zdanie, bo nie jest ona łatwa w odbiorze. Ja spojrzałam na nią trochę bardziej wyrozumiale i nie żałuję.
•
•
•
Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwoczarnaowca 🤎