Barbarzyńca recenzja

Lothar barbarzyńca, zmierza do Ryton, gdzie sprawuje władzę kobieta, Lady Elena. Pani zostaje pojmana i zhańbiona przez jednego z wojowników, który uważa, że ma do niej prawo. Naraża się tym na gniew swojego wodza, Lothara, a on przejmuje władzę w Ryton.

Nie muszę tu mówić, że uwielbiam styl pisania autorki. Jej książki mają coś takiego w sobie, że pochłaniają czytelnika w całości. Zanim się obejrzysz, kończysz historię i łakniesz więcej. Dokładnie mam tak przy każdej pozycji autorki. Główna bohaterka Elena, boi się mężczyzny ponieważ wygląda jak sam diabeł. Lecz ze zbiegiem czasu ten lęk gdzieś znika a zaczynają pojawiać się uczucia względem niego. Poprzednia historia tak samo jak i ta to romans średniowieczny. Jak tamta mi się podobała, to ta nieco mniej. Tylko dlatego, że działo się tu wszystko za szybko, akcja goniła akcję a tam było trochę wolniej, subtelniej. Ale nie ma to tamto, historia sama w sobie była wyjątkowa. Trochę zraził mnie też do siebie opis, ponieważ po jego przeczytaniu, w sumie wiedziałam już wszystko co się stanie, więc uważam, że zdradza za dużo. Nadal podtrzymuję, że język średniowieczny jest uroczy, troszkę ciężki i śmiesznie to brzmi lecz zrozumiały. Na pewno dla autorki nie było łatwe pisanie w takim stylu i musiała się wiele natrudzić, by temu sprostać. Jednak w całym rozrachunku wyszło to świetnie i co do tego nie mam wątpliwości. Historia przedstawia naprawdę brutalny świat, który był dawno temu. My nie jesteśmy do tego przyzwyczajeni, ale wtedy gwałty, rozboje były na porządku dziennym i było to normalne. Okładka przykuwa wzrok, a musicie wiedzieć, że jestem taką sroką, która zwraca na nie uwagę. No ale, kto by nie zwrócił, jak na niej jest prawie pół goły facet z tatuażami? No właśnie, też tak uważam. Obok niej nie da się przejść obojętnie.

Podsumowując: Na pewno jest to coś nowego, bo mało jest takich książek na rynku wydawniczym. Nie powiem, że przeczytałabym więcej, ponieważ każdy autor ma swój styl pisania, z którym nie każdy się lubi, więc nie wiem czy inna pozycja porwałaby mnie jak ta. Historie autorki są niby banalne, ale wciągające i na pewno spędza się z nimi miło czas. Polecam pozycje tej autorki, ponieważ każda kolejna utwierdza mnie w tym, że poprzeczka zostaje podniesiona i poziom pisania nie spada.