Atlas dziur i szczelin recenzja

Nigdy bym nie przypuszczałam, że ta niewielkich rozmiarów książeczka tak bardzo mnie wciągnie i zmusi do refleksji. "Atlas dziur i szczelin" Michała Książka to swoisty pean na cześć miejskiej przyrody, którą my mieszkańcy większych i mniejszych aglomeracji traktujemy jako część otaczającego nas krajobrazu: tu biurowiec, tam galeria handlowa, a obok niewielki skwerek z kilkoma drzewami i kwietnym trawnikiem. Jeśli za kilka miesięcy teren ten zostanie wykorzystany na budową kolejnego budynku mieszkalnego pewnie niewielu z nas to zauważy. Oprócz garstki aktywistów nikt nie będzie bił się o kilka starych drzew. Przecież to nie Puszcza Białowieska, której wycinki należy bronić. To samo tyczy się miejskiej fauny: ptaki, drobne gryzonie, owady najczęściej nie zwracają naszej uwagi, chyba że wejdą nam w szkodę. Pomstujemy na gołębie brudzące nasze samochody, ustawiamy pułapki na szczury buszujące w zsypach, a w okresie letnim na oknach montujemy moskitiery, aby do wnętrz naszych domów nie przedostał się żaden komar czy mucha. Odgradzamy się od miejskiej przyrody, ignorujemy ją, nie zauważamy jej bogactwa i różnorodności.

"Atlas dziur i szczelin" otwiera nam oczy. Autor z ogromną pasją i znawstwem pokazuje nam świat wokół nas zarówno ten roślin jak i zwierząt. Objaśnia, tłumaczy, edukuje. Spacerując po Warszawie, Gdańsku czy Łodzi zwraca uwagę na cuda przyrody, które mijamy obojętnie w codziennym pędzie. Obserwuje miejskie ptaki (dzięki tej książce nauczyłam się odróżniać mazurka od wróbla) od momentu budowy gniazda po wypuszczenie na świat młodych, zachwyca się wielością mchów i porostów, które dzielnie rozrastają się w dziurach i szczelinach i przygląda motylom, które w załomach ścian szukają schronienia.
Przed wszystkim jednak uzmysławia nam jak istotną rolę odgrywa w mieście przyroda. W lecie jest oazą wytchnienia od miejskich upałów, gdyż nawet niewielkie skupisko drzew jest w stanie obniżyć temperaturę na danym terenie w sposób znaczący, zimą zaś stanowi schronienie i źródło pożywienia dla licznych gatunków zwierząt.

Mogę śmiało powiedzieć, że publikacja ta zmieniła moje spojrzenie na otaczający mnie krajobraz. Podczas spacerów staram się wypatrywać miejskich ptaków, doceniam ogromna topolę którą mam pod oknem bo choć koszmarnie pyli to patrzenie na nią uspakaja moje zmęczone oczy, a szum liści uderzających w okno kołysze mnie do snu.
Polecam tę książkę Waszej uwadze. Mnie zadziwiła i zachwyciła!