Starsza Pani wnika recenzja

Kryminały? Uwielbiam. Jeszcze nigdy jednak nie miałam do czynienia z historią morderstwa, która jest pilnie śledzona przez zakręconą staruszkę. Czcigodna emerytka imieniem Halinka wiedzie spokojnie, nieśpieszne życie u boku swojego niezaradnego życiowo, niespełna 30 letniego wnuczka - Jarka. Ma swój malutki, pozbawiony większych trosk świat, kijki do chodzenia i przyjaciółki, które nigdy nie odmawiają jej towarzystwa. Natomiast Jarek to mężczyzna, któremu wyraźnie odpowiada leniwa i pasożytnicza egzystencja u bogu babci. Całymi dnami wyjada zapasy z lodówki, sprawiając, że on sam staje się coraz większy. Powodzenie u kobiet raczej nie jest jego mocną stroną a i możliwość rozwoju i podniesienia kompetencji nie leży w kręgu jego zainteresowań. Z babcią, oprócz pokrewieństwa łączy go ukończenie AWF-u. Kawaler będący pod wpływem amerykańskich seriali kryminalnych postanawia zostać prywatnym detektywem. Czy ten pomysł nie okaże się chybiony?

Pewnego dnia Jarek zauważa w kawiarni młodą i urodziwą lekarkę, która zaledwie kilka chwil później staje się niego diagnostą. Olśniony urodą kobiety, wyznaje jej, iż trudni się w niebezpiecznej sztuce szpiegowania. A jakże! Przecież na kobiecie musi to wywrzeć potężne wrażenie. Wywiera, ale troszkę w innym kierunku. Od ręki zostaje obdarzony misją odnalezienia bardzo cennego obrazu, który miał zostać ofiarowany lekarce przez byłego męża. Okazuje się jednak, że nie tylko nigdzie nie ma obrazu ale i jego właściciel ...jest martwy. Jarek nie spodziewa się, że to zdarzenie zapoczątkuje to szereg niespodziewanych zwrotów akcji i wyzwań, którym będzie musiał sprostać.

W tym samym czasie Halina i jej koleżanka z bloku Dzidka, odkrywają, iż po ich osiedli grasuje niebezpieczny i nieobliczalny morderca kotów. Małe futrzaki zostają znalezione uduszone w czeluściach zimnego podwórka. Zimny, okrutny i bezwzględny morderca pozostaje bezkarny. Jednak finał tej historii okaże się nierealnie zaskakujący.

Kiedy Halina dowiaduje się o nowej profesji swojego wnuka, wie, że nic dobrego z tego nie wyniknie. Chłopak nie potrafi nawet sam zrobić zakupów, a co dopiero rozwiązać zagadkę śmierci człowieka i zaginionego obrazu. Postanawia, że weźmie sprawy we własne ręce i w tajemnicy przed Jarkiem wszczyna własne dochodzenie.

Książka niebezpiecznie wciąga, bawi, przeraża i zaskakuje. Autorka w niezwykle umiejętny sposób łączy kolejne fakty i postaci, tak aby w konsekwencji zaskoczyć czytelnika niespodziewanym zwrotem akcji. Postać babci Halinki jest tym typem bohatera, którego czytelnik nie może nie lubić. Jest odważna, na swój sposób niezależna i nowoczesna, przebojowa ale i troskliwa, a na dodatek z rozbrajającym poczuciem humoru. Nie jest to może ambitna lektura na miarę Tołstoja czy Mickiewicza, ale zapewniam, że mnie przyniosła odprężenie i czytało się doskonale. Co dziwne, jestem pewna, że kiedyś do niej wrócę, bo bardzo polubiłam tę niecodzienną gromadkę staruszek. A może autorka pokusi się o napisanie drugiej części?

Polecam!