Amo recenzja

„Czasem tak jest, że człowiek ma coś całe życie przed oczami i tego nie dostrzega albo dostrzega za późno.”

Klara Maj była świadkiem morderstwa rodziców, sama nieomal straciła wtedy życie. Ta tragedia odcisnęła na niej piętno. Dziewczyna stwarza pozory normalności, nikomu nie pozwala się do siebie zbliżyć, żyje w ciągłym strachu i niepewności. Wciąż na nowo w myślach odtwarza przebieg tamtych wydarzeń. Mijają dwa lata, Klara studiuje dziennikarstwo, mieszka u rodziny. W końcu ma ruszyć proces, winni mają zostać skazani, a ona ma nadzieję, że zacznie normalnie żyć. Dostaje anonimową wiadomość, aby pamiętała o obietnicy jaką złożył jej morderca… Pozorny spokój ponownie się rozpada. W jej życie ponownie wkracza Amo Zoll, arogancki, pewny siebie właściciel szkoły sztuk walki. Mężczyzna, którego kochała i który zostawił ją w najgorszym momencie życia. Amo ma ją chronić, postanawia, że dla jej bezpieczeństwa zamieszkają razem. Wzajemne pretensje i zaborczość Amo utrudniają im codzienność, a brak szczerości jeszcze mocniej komplikuje ich i tak trudną relację…

Ciekawie poprowadzona fabuła, dopracowana w każdym szczególe, nic tu nie jest przypadkowe. Bardzo udany debiut. Rewelacyjnie ukazani bohaterowie, to silne, charyzmatyczne, niejednoznaczne osobowości. Klara i Amo, do obojga poczułam sympatię, inteligentni, zadziorni, nieprzeciętni. Ona jest uparta, wytrwała, waleczna, silna, a przy tym krucha, delikatna. Nosi w sobie ogromne poczucie winy, gnębią ją koszmary. On pewny siebie, arogancki, zaborczy, bezkompromisowy. Ma silną potrzebę sprawowania kontroli, w stosunku do Klary bywa delikatny i łagodny. Coś ich do siebie, niezmiennie od lat przyciąga. I postacie drugoplanowe, każdy coś istotnego wnosi do całości.

Trudna, skomplikowana relacja, między naszymi bohaterami istnieje gruby mur, zbudowany z niedopowiedzeń i tajemnic. Wbrew wszystkiemu coś ich do siebie przyciąga. Czy ona będzie w stanie się przed nim otworzyć, zaufać? Czy uda się jej zapanować nad demonami przeszłości? Najtrudniejszą walkę toczymy ze sobą samym. Dramatyczna przeszłość, która trzyma w ryzach i nie pozwala ruszyć do przodu, cieszyć się z życia. Mierzenie się ze stratą najbliższych osób, strach przed tym co przyniesie jutro, realne groźby. Przyjaźń, która zostaje poddana niejednej próbie. Trudna miłość, przepełniona cierpieniem, niepewnością, kłamstwami.

Rewelacyjny, wnikliwy debiut, czytałam z zapartym tchem. Targały mną ogromne emocje, niepokój wzrastał, a strony książki przewracały się w zawrotnym tempie. Ukazuje jak ważna w każdym związku jest szczerość, jak tajemnice, niedopowiedzenia i niepewność niszczą to co dobre. Zakończenie bardzo mi się podobało, wywołało szczery uśmiech. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Serdecznie polecam.