Bardzo długie popołudnie recenzja

Koniec lat pięćdziesiątych w zalanej słońcem Kalifornii, w dusznej atmosferze podziałów klasowych i rasowych, w czasach budzenia się świadomości czarnoskórych mieszkańców tego stanu i całej Ameryki. W ten entourage Inga Vesper wplata swój pomysł na historię kryminalno-obyczajową. Świetnie i szybko się ją czyta.

Przy lekturze miałam nieustająco wrażenie, jakbym oglądała bardzo kolorowy komiks narysowany w estetyce tamtych lat. Zadbane, pozornie dopieszczone kobiety-lalki, spełniające się w roli pani domu i troskliwej rodzicielki. Oraz wymagający i wciąż nieobecni mężczyźni, codziennie ratujący świat w imię stabilizacji i wygody swojego małego stadka. Czasem tylko jakiś szczegół zdradza, że ten widoczny, mdły lukier przykrywa niezbyt smaczną zawartość.

Bardzo plastycznie opisana jest ta historia. Sam kryminał może nie jest zaskakujący, rozwiązania można się domyśleć dość szybko, ale nie odbiera to atrakcyjności tej opowieści. Autorka świetnie pokazuje, jak ówcześni mieszkańcy klasy średniej próbowali spełniać swój „american dream”.

I czyim kosztem to się odbywało tak naprawdę. Podążamy za czarnoskórą Ruby Wright, przy okazji oglądając Kalifornię od podszewki oraz to, w jakich warunkach rodzi się nie tylko ruch wolnościowy, ale również świadomość feministyczna Amerykanek. Ze wszystkich bohaterów tylko Ruby i detektyw Mick wydają się prawdziwi, jakby przeniesieni z czasów współczesnych. Sposób myślenia ówczesnych Amerykanów jest naprawdę świetnie zaprezentowany. Fajne są też wtręty, wewnętrzne komentarze bohaterów do wydarzeń, w których uczestniczą. Książka porusza bardzo poważne i istotne kwestie, ale właśnie ten komiksowy charakter powoduje, że ogląda się pokazane problemy jak film z tamtych lat, trochę faktycznie jak serial „Mad men”, ale bardziej jak kreskówkę?

Świetna jest okładka tej książki, od razu wprowadza odpowiedni nastrój. Ci wszyscy bohaterowie prowadzą przecież takie narysowane życie, plastikowe, nieszczera, pełne brzydkich tajemnic.

Dobra lektura, potrafi pochłonąć i oderwać się od codzienności.

Dziękuję Wydawnictwu Słowne za egzemplarz recenzencki.