Alkohol. Piekło kobiet recenzja

Uzależnienie od alkoholu stanowi demokratyczne schorzenie: nie zna płci, wieku, pochodzenia, wykształcenia, statusu majątkowego. Bowiem często nawet nie przypuszczamy, która z bliskich nam osób popadła w nałóg: inteligentna, dobrze ubrana, zawsze uśmiechnięta przyjaciółka czy kuzynka pełna kompleksów.

Specjaliści terapii uzależnień są zdania, że panie piją w samotności i przeważnie w ukryciu. Potrafią też świetnie maskować swój nałóg, wymyślając wiarygodne wymówki, zachowując przy tym pozory kobiety silnej, odpornej na stres. Bywamy niezwykle kreatywne w ukrywaniu trunków: szafa, łazienka, spiżarnia, łóżko, regał z książkami.

Wśród głównych motywów sięgania po napoje ''wyskokowe" wymienia się: potrzeba rozładowania napięcia, chęć poprawy nastroju, kłopoty rodzinne, bezsenność, samotność. Te z nas, które wybrały alkohol na swojego powiernika, znalazły w nim pocieszyciela, topiły smutki i radości, sukcesy i porażki. Lecz na dłuższą metę jest to bardzo wyniszczająca ''znajomość".

Terapeuci sądzą, że płeć piękna częściej uzależnia się od alkoholu. I o tym jest książka Moniki Sławeckiej, Alkohol. Piekło kobiet.

Autorka odmalowuje wizerunek kobiet, które prowadzą prywatną krucjatę przeciw alkoholizmowi. Starają się z nim walczyć na różne sposoby. Tych historii jest 18, ich lektura nie jest łatwa. Odnajdujemy panie znane i nieznane: modelki, aktorki, pielęgniarki, sprzedawczynie. Bez względu na status zawodowy scala je wspólny mianownik: choroba alkoholowa.

Dzięki publikacji poznajemy wewnętrzne przeżycia i emocje bohaterek, dostrzegamy przyczyny i skutki nałogu. Uzależnienie zmieniło wszystko: złamało życie, przyniosło reperkusje w aspekcie zawodowymi i prywatnym.

Alkoholizm kobiet to ważny temat, często jednak bagatelizowany i deprecjonowany:

Przeczytajcie tę książkę.