Akwitania recenzja

To moje pierwsze spotkanie z tą autorkę. Muszę przyznać, że jestem zaskoczona tą książką. Książka z gatunku kryminał, thriller, sensacja. Tylko że nie współczesny a osadzony w XII wieku. I muszę przyznać, że wciągający od początku do końca.

Eleonora to córka księcia Akwitanii. Pierworodna, która ojciec po śmierci jedynego następcy uczynił swoją następczynią. Nieoczekiwane wydarzenie sprawiając, że szybko musi podjąć się tej roli już w wieku 13 lat. I tu kolejne zdziwienie, bo ta młoda dziewczynka, jest nadwyra dojrzała i inteligentna. Im bardziej się zagłębiałam w książkę, czytając o jej poczynaniach aż mi się nie chciało wierzyć, że to dziecko, bo w dzisiejszych czasach uznamy je za dziecko było zdolne to takich czynów i poświęceń.

Ludwik to następcą tronu Francji. Młody, choć jak na nasze już czasu prawie dorosły mężczyzna, który nie chce być królem. Sytuacja zmusza go do poślubienia Eleonory. W dniu ślubu jego ojciec umiera a tym samym on i Eleonora zasiadają na tronie.

Historia jest napisana bardzo przyjemnym językiem. Szybko zapominamy o młodym wieku tej dwójki. Skupiamy się na intrygach, tajemnicach i opisaniu tamtych czasów. W tej książce jest spor wydarzeń, które miały miejsce. Może nie są tak opisane idealnie, ale niezmienna to faktu, że są to wydarzenia prawdziwe. Mamy także wiele drugoplanowych postaci, które jak się okazuje mają w tej historii swoje zasadnicze znaczenie. Książka jest napisana z trzech perspektyw. Eleonory, Ludwika i chłopca. Ten chłopiec jest najbardziej tajemniczą postacią, która jak się okazuje zapisze się w całej historii jako ten , który zmienił wiele wydarzeń. Kiedy autorka odkryje przed nami kim jest, nie będziemy mogli uwierzyć w to, co przeczytamy.

Fabuła książki jest oparta na faktach. Ślub Eleonory i Ludwika, niektóre ich działania. Jednak czytając ja dostajemy bardzo przemyślana historię, która wprowadzi nas w świat intryg, kłamstw, niedomówień, spisków i zupełnie inny klimat. A wszystko to osadzone w historycznych realiach. Co więcej, te intrygi i tajemnice mnożą się z każdym rozdziałem. Rozdziały z punktu widzenia chłopca, wprowadzają nas w wydarzenia, które mają miejsce tu i teraz po ślubie Eleonory i Ludwika.

Zakończenie książki jest bardzo dramatyczne. Książka ciekawa a sam fakt, że osadzona w historycznych realiach sprawia, że jest inna. Dodatkowym plusem jest to, że czytając nie odczuwamy, że to nie są nasze czasy. Same intrygi i spiski czynią z niej świetny kryminał. Książka wciąga nas w swoją historię tak, że zapominamy i o młodym wieku bohaterów, i o ramach czasowych, chcemy tylko odkryć prawdę. A ta zaskoczy nas zupełnie. Polecam