Akademia Ransmoor recenzja

„ – (…) Nikt tak skutecznie nie ściąga nam na głowę niebezpieczeństwa jak my sami. Szczególnie jeśli sądzimy, że nic nas nie zaskoczy.”

Intrygująca akcja promocyjna, liczne zachęcające posty i grafiki stworzyły z „Akademii Ransmoor” Katarzyny Tkaczyk powieść obok, której nie mogłam przejść obojętnie. Tym bardziej, że to książka paragrafowa, w której to czytelnik decyduje o losach postaci.

Choć studenci są obdarzeni niezwyczajną mocą to rządzą nimi zupełnie zwyczajne emocje. Znajdziecie tu miłość i przyjaźń, przekazywane w pokolenia na pokolenie wzajemne niechęci, zadawnione urazy, ale i poświęcenie w imię wyższych idei.

Być może nie dowiecie się wszystkiego za pierwszym razem. Powieść ma aż dwanaście zakończeń i wiele dróg, które do nich prowadzą.

„- Są rzeczy, które ktoś po prostu musi zrobić – odpowiedział cicho. – Nawet jeśli będzie trzeba zapłacić za to wysoką cenę.”

Sama historia jest ciekawa, choć mało skomplikowana. Świetnie oddana specyfika poszczególnych domów studenckich oraz ciekawe postacie nadrabiały nieco poczucie pustki świata przedstawionego, braku jego głębi.

Styl autorki jest konkretny, bardzo płynny, a przejścia do poszczególnych paragrafów następują naturalnie i absolutnie nie odczuwałam tej sztuczności, która nieraz towarzyszyła mi przy innych tego typu powieściach. Czyta się z przyjemnością.

Do zabawy nie trzeba niczego prócz chęci i kilku godzin do zagospodarowania. Jednym zdaniem: żadnych kości, karteczek, ołówków, kart postaci, skomplikowanego systemu potyczek i zawiłych fabularnych ścieżek. „Akademia…” jest więc idealna dla osób, które dopiero zaczynają przygodę z takimi historiami.

*

Podsumowując, „Akademia Ransmoor” to interesująca pozycja dla osób lubiących powieści paragrafowe, a ze względu na łagodną formę i prostą fabułę świetnie nada się dla młodszych czytelników.

Czy uda wam się odkryć wszystkie sekrety Ransmoor i dowiedzieć się dlaczego wstęp do świętego gaju jest kategorycznie zakazany? I co u licha ukrywa rektor, bo że coś ukrywa jest bardziej niż pewne?

Sprawdźcie sami!