Dziedzictwo Agwatronu recenzja

"Dziedzictwo Agwatronu" to pierwszy tom rozpoczynający serię dotyczącą fantastycznego świata, Agwatronu. W tej magicznej krainie koegzystują ze sobą przeróżne istoty. Spotkać możemy wampiry, syreny, czarownice, trolle, dżiny, centaury, nimfy, wilkołaki olbrzymy czy nawet smoki. Ten niezwykle bogaty świat fantastyczny od razu skojarzył mi się z grą komputerową Heroesy. :) Gdy za sprawą przypadku, do którego przyczyniło się uratowanie nietoperza, Emma przenosi się do Agwatronu, trafia w sam raz na pięćsetną rocznicę zaginięcia księżniczki, jedynej następczyni tronu, zaskakująco podobnej do niej samej. Kilka niebezpiecznych, fantastycznych stworów postanawia pomóc zagubionej dziewczynie w powrocie na Ziemię. W tym celu wyruszają w pełną przygód podróż po magicznej krainie. Jedną z uczestniczących w wyprawie postaci jest bardzo przystojny wampir Dymitr...

Muszę przyznać, że sięgając po książkę oczekiwałam mrocznego klimatu i wciągającej historii, pełnej emocji i nagłych zwrotów akcji. Niestety, przynajmniej początkowo, spotkało mnie spore rozczarowanie, a powieść okazała się być bajką skierowaną raczej do młodszej grupy czytelników. Jednak gdy z dużym trudem udało mi się przebrnąć przez pierwszych pięćdziesiąt stron, historia zaczęła się rozkręcać i dalej czytało się już tylko lepiej. Po pokonaniu początkowych trudności udało mi się na tyle przyzwyczaić do zbyt prostego i miejscami nieco infantylnego stylu pisania autorki, żeby czerpać przyjemność z lektury. Mimo dużej schematyczności, przewidywalności powieść ma swój urok. Czyta się ją łatwo i szybko, i mimo że niemalże od początku wiedziałam jak się skończy to jednak z ciekawością dotrwałam do samego jej końca.

Podsumowując, powieść nie okazała się być tym, czym się początkowo spodziewałam, ale w końcowej ocenie nie rozczarowała mnie. Książkę czyta się łatwo i po przebrnięciu przez pierwsze rozdziały i przyzwyczajeniu się do stylu pisania autorki można czerpać z lektury dużą przyjemność. „Dziedzictwo Agwatronu” to bajka skierowana zdecydowanie do młodszej grupy czytelników, choć sądzę, że i niektórym starszym przypadnie do gustu, może bowiem stanowić powrót do dziecięcych wspomnień i marzeń. Jednak z pewnością spodoba się młodszym czytelnikom, więc jeśli macie rodzeństwo/dzieci w wieku około 10-14 lat to z pewnością pozycja ta okaże się trafionym prezentem. A czy sięgnę po kolejny tom z serii ? Raczej tak :)
A to czy przeczytać tę książkę, pozostawię Wam do oceny. Jeśli poszukujecie lekkiej, sympatycznej i relaksującej lektury to zachęcam.