After. Już nie wiem, kim bez ciebie jestem recenzja

Mam mały problem z napisaniem recenzji książki “After. Już nie wiem, kim bez ciebie jestem.” autorstwa Anny Todd, wróciłam do tej serii by poszukać fenomenu tej książki, w końcu tyle ludzi ją czytało i tylu ludziom się podobało. Gdy pierwszy raz sięgnęłam po książki Anny Todd, muszę przyznać, że mi się podobały, mimo strasznej fabuły, która mnie w większości czasu denerwowała. Sięgnęłam po nie po raz drugi, prawie po roku i mimo tego, że wiedziałam co się stanie, jak historia się skończy, to nadal mnie denerwowała Tessa. Chyba jeszcze nigdy tak bardzo nie miałam ochoty potrząsnąć bohaterką i tak bardzo chciałam dorwać w swoje ręce Tessę. Mimo tych wszystkich punktów na NIE, książki Anny Todd są strasznie pociągające i myślę, że mimo wszystko jeszcze po nie sięgnę.

Historia rozpoczyna się dokładnie w momencie, w którym skończył się poprzedni tom, Hardin i Tessa się rozstali. Ona zaczęła dzielić swoje życie na to przed nim i na to po nim. Chciałaby o nim w końcu zapomnieć, dlatego rozpoczyna nową pracę z dużym zapałem. Do tej pory miałam ułożone i zaplanowane w każdym calu życie, Hardin wprowadził w nie tylko wielki chaos. Hardin za to się nie poddaje, stara się odzyskać Tessę i jej zaufanie. Próbuje zwalczyć swoją zazdrość i zaborczość, lecz czy przyniesie to miłość czy unicestwienie tej dwójce.

Strasznie nie podobało mi się zachowanie Tessy, już nie chodzi o dawanie szansy Hardinowi, jednej po drugiej, ale ona się zmieniła tak bardzo, że ona również zaczęła robić sceny zazdrości, czy wywoływała kłótnie ze swoim ukochanym. W końcu doczekałam się chwili, że w głowie krążyła mi myśl, że są warci siebie i im dobrze tak jak jest. Zachowanie bohaterów było tak bardzo złe, toksyczne, że aż straszne, lecz mimo to książka momentami mi się podobała. Pióro autorki jest bardzo przyjemne w odbiorze, z historią się płynęło, dlatego ciężko mi ją źle ocenić. Nie zawsze fabuła podoba się czytelnikowi, innym razem historia się spodoba, lecz styl jakim posłużył się autor nie przypadł do gustu. Nie mogę nie wspomnieć o odwróceniu uwagi czytelnika od samej Tessy, autorka pokazuje nam w tej części myśli Hardina. Myślę, że to zabieg bardzo ciekawy, ponieważ choć odrobinę możemy zagłębić się w jego myślach, lecz nie zawsze są to dobre momenty. Niekiedy jego postać również mnie wkurzała niemiłosiernie, lecz nie tak bardzo jak Tessa. Można niekiedy wybaczyć jego zwichrowanie psychiczne, ponieważ przeszedł wiele w swoim życiu, ale również nie możemy zapomnieć, że jego zachowanie bardzo mocno oddziałuje na Tessę i osoby, które chcą się do niego zbliżyć. Tym razem zmienię ocenę, ponieważ jestem po dwukrotnym przeczytaniu całej serii i moje odczucia wobec niej bardzo się zmieniły. Nadal nie znalazłam powodu, dlaczego jest takim fenomenem, lecz potrafię zrozumieć i zwolenników, i przeciwników tej serii.