My kobiety z ADHD recenzja

ADHD - nie kojarzyć tylko niegrzecznym, małym chłopcem, który biega, hałasuje i wszystkim przeszkadza!

Autor: @paulina2701 ·2 minuty
2024-03-20
Skomentuj
7 Polubień
W ostatnim czasie temat ADHD jest coraz częściej poruszany w literaturze i mediach. I bardzo dobrze, że tak się dzieje! Do odejścia od stereotypowego myślenia zapewne jeszcze długa droga, ale "My kobiety z ADHD. Atypowe Neuroróżnorodne Wspaniałe" Oli Pflumio to ważny etap tej niełatwej drogi.

(...) to, czy coś będzie dla nas trudnością, czy stanie się naszą mocną stroną, zależy od nas samych i od tego, co z tym zrobimy.

Publikacja przedstawia temat ADHD z perspektywy już zdiagnozowanych kobiet. Nie jest to literatura fachowa, w której znajdziemy odwołania do konkretnych artykułów czy badań naukowych. Treść stanowią wywiady autorki z jej rozmówczyniami. Olga Pflumio pokazuje nam, że z neuroróżnorodnością możemy się spotkać praktycznie wszędzie. Często ADHD nie występuje w pojedynkę. Bywa, że towarzyszą mu autyzm, depresja, zaburzenia odżywiania, stany lękowe, zaburzenia snu...

Poznajemy drogę bohaterek do diagnozy. Są wśród nich m.in.: studentka, psycholożka/psychoterapeutka, przedsiębiorczyni, dietetyczka/psychodietetyczka, dziennikarka/kosmetolożka. Jest o radości, poczuciu straty, a nawet żałobie... za własnym życiem.

Z kolejnych rozdziałów dowiadujemy się m.in. jak trudne bywa zaakceptowanie samej siebie oraz wybaczenie sobie wielu rzeczy. Dostajemy osobiste zwierzenia, trudne doświadczenia, a nawet sposób odbierania przez innych. Jest też o znaczeniu głośnego mówienia o ADHD podczas nawiązywania nowych znajomości. Kilka razy pojawiają się wzmianki na temat syndromu oszusta oraz tego stereotypowego małego chłopca.

Według mnie szczególnie ważne jest poruszenie praktycznego aspektu odnośnie ADHD - jak sobie z tym radzić, ale również jak pomóc takiej osobie lub może nawet raczej chodzi o to, czego nie robić, czego nie mówić.

Każdy z rozdziałów jest wciągający. Każdy krąży wokół głównego tematu, ale opowiada o zupełnie innych osobach, które na co dzień mierzą się z trudnościami fundowanymi przez własny organizm, ale i z otoczeniem, które niejednokrotnie dodatkowo utrudniają tę nierówną walkę. Warto zwrócić uwagę na konieczność edukacji społeczeństwa w kierunku neuroróżnorodności. Moim zdaniem "My kobiety z ADHD" to jeden z ważnych elementów tej edukacji.

Muszę przy okazji przyznać, że okładka książki to prawdziwe mistrzostwo. Przedstawia piękno, różnorodność, wyjątkowość. I choć na pierwszy rzut oka kojarzy nam się bardzo pozytywnie, to jednak te nożyce z boku nieco zaburzają pozytywny odbiór całości, a raczej uzmysławiają nam, jak łatwo zniszczyć to piękno, różnorodność i wyjątkowość...

Cieszę się, że Wydawnictwo Mando ma odwagę poruszać tak ważne, a jednocześnie trudne tematy.




Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2024-03-18
× 7 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
My kobiety z ADHD
My kobiety z ADHD
Aleksandra Pflumio
9/10

Trudno Ci się skupić? Masz problemy z zarządzaniem czasem? Denerwuje Cię to, że zaczynasz kilka aktywności jednocześnie i żadnej nie kończysz? Może właśnie zauważasz u siebie objawy ADHD albo otrz...

Komentarze
My kobiety z ADHD
My kobiety z ADHD
Aleksandra Pflumio
9/10
Trudno Ci się skupić? Masz problemy z zarządzaniem czasem? Denerwuje Cię to, że zaczynasz kilka aktywności jednocześnie i żadnej nie kończysz? Może właśnie zauważasz u siebie objawy ADHD albo otrz...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl ADHD - z czym najczęściej kojarzy się społeczeństwu? Z niegrzecznym, małym chłopcem, który biega, hałasuje, przeszkadza...nigdy z dziewczynką. Dziewcz...

@monia04101997 @monia04101997

W ostatnim czasie o ADHD słyszy się coraz częściej. Ogólnie panuje stereotyp niegrzecznego i nadpobudliwego chłopca, który ma właśnie ADHD. Rzadko tak określane są dziewczynki, które nie mogą usiedzi...

@w.moich.kregach @w.moich.kregach

Pozostałe recenzje @paulina2701

Self-Regulation. Świąteczne wyzwania
Przedświąteczna lektura obowiązkowa, która znacznie złagodzi stres

"Self-regulation. Świąteczne wyzwania" to kolejna książka z dość pokaźnej już serii na temat trudnych sytuacji z życia codziennego - skąd się one biorą, jak postępować, ...

Recenzja książki Self-Regulation. Świąteczne wyzwania
Frigiel i Fluffy. Strażnik. Tom 1
Frigiel i Fluffy. Turniej.

"Frigiel i Fluffy. Strażnik. Turniej trzech narodów" to nieoficjalny przewodniki po świecie Minecrafta. Z pewnością fani gry doskonale wiedzą, że to początek kolejnej cz...

Recenzja książki Frigiel i Fluffy. Strażnik. Tom 1

Nowe recenzje

Klub Dzikiej Róży
Dzika róża
@patrycja.lu...:

"Klub Dzikiej Róży" zaprasza w progi podupadłego pensjonatu w czasach powojennych, w którym policja odkrywa zwłoki. Mie...

Recenzja książki Klub Dzikiej Róży
1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
Tetbeszka
@patrycja.lu...:

"1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy" to debiut Aleksandry Maciejowskiej, w którym przenosimy się kilkadziesiąt lat wstecz...

Recenzja książki 1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
Dzieci jednej pajęczycy
Pajęcza sieć
@patrycja.lu...:

"Dzieci jednej pajęczycy" przenoszą nas do świata Aglomeracji, gdzie cywilizacja próbuje utrzymać się na powierzchni za...

Recenzja książki Dzieci jednej pajęczycy
© 2007 - 2024 nakanapie.pl