Zjazd absolwentów recenzja

„Aby skutecznie okłamywać innych, trzeba najpierw okłamać samego siebie”. Spotkanie po latach – miła przygoda czy wciąż powracające wspomnienia pewnych tajemnic? Rok 1992, Vinca Rockwell, która ucieka z nauczycielem filozofii. Słuch po nich ginie, nikt ich nie widzi, nie spotyka… Co stało się z tą dwójką, na pozór bliskich sobie osób? Czy połączeni węzłem miłości postanowili zacząć nowe życie z dala od plotek i licznych, wrednych komentarzy? Spotkanie absolwentów – a w szczególności kontakt Thomasa i Maxime’a – ma przynieść odpowiedzi na nurtujące wszystkich pytanie: „Co się stało feralnej, zimowej nocy?” Ich spotkanie jednak, zamiast przynieść oczekiwany spokój, odkrywa kolejne skrywane historie, a pamięć o Vince nigdy nie zanika... Język i fabuła są dla czytelnika najważniejsze, a w tym kryminale obie te rzeczy są na bardzo wysokim poziomie. Treść bowiem wciąga od pierwszych stron, a język tej historii pozwala przenieść się do wydarzeń feralnej zimy w roku 1992...