Tylko jedno kłamstwo recenzja

Tara Logan, żona, matka dwójka nastolatków budzi się pewnego ranka, w łóżku sąsiada. Nie wie, co się stało poprzedniego dnia, nic nie pamięta, jednakże jest przerażona, gdy odkrywa, że mężczyzna obok niej został zamordowany. Ucieka z jego domu i nagle okazuje się, że nikomu nie może ufać, a wszyscy wokół niej kłamią. Kim jest morderca i dlaczego wszystko wskazuje na nią?

Początek mnie nie wciągnął, irytowała mnie Tara i jej córka Rosie. Nie mogłam zrozumieć zachowania obydwu, jak można doprowadzić do takiego stanu relacje między matką, a córką. Tutaj dla mnie autorka przedobrzyła, a dalej było jeszcze gorzej, bo do końca nie było wyjaśnione skąd takie zachowanie Rosie. Plusem jest mimo to zachowanie Tary jej miłość do dzieci, zaufanie mężowi, rodzinie, przyjaźń. Ponieważ to ona opowiada całą historię widzimy jak się miota, kiedy wychodzą na jaw kłamstwa osób, którym ufa i w które wierzy. Potem sytuacja z policjantem prowadzącym śledztwo, dla mnie niepotrzebny wątek i znów motyw nauczyciela ze szkoły, który zagmatwał fabułę na plus. Mam wrażenie, że autorka chciała za dużo postaci i zwrotów akcji, jedne wychodziły na plus inne znów na minus – stąd taka ocena, dobra czwórka. Na końcu Croft trochę zagmatwała fabułę, takiego sprawcy się nie spodziewałam, ale w sumie był to jedyny logiczny motyw, może nie wywołał zdumienia i zachwytu, był zbyt prosty i powielany już wielokrotnie. Tytuł mówi wiele o całości, co chwilę wychodzą na jaw kłamstwa każdego i w każdym aspekcie – można zarzucić, że ich jest za dużo, ale obiektywnie mogę powiedzieć, że właśnie to lubię w thrillerach, a autorka nie pogubiła się, kto i dlaczego. Niestety dynamika powieści dopiero od połowy zaczyna iść do przodu, przez początek trzeba po prostu przejść, nie zrazić się. U mnie właśnie była widoczna ta niechęć do Tary i Rosie. 
Nie ukrywam autorka ma powieści słabsze, trzeba się jednak przekonać o tym samemu, są różne gusta. Warto jednak dać szansę o samemu się przekonać, ja w każdym bądź razie mam zamiar poczytać :)