Chata na krańcu świata recenzja

Chata Na Krańcu Świata to horror autorstwa Paula Tremblay'a wydana u nas przez wydawnictwo Vesper. Muszę przyznać, że o ile fabuła książki i pomysł na nią bardzo mi się podobały tak mam pewne ALE.
Chata to niewątpliwie ciekawa lektura skłaniające do przemyśleń. Zadaje nieme pytania jak my byśmy postąpili na miejscu jej bohaterów. A z ostatnią kropką kończącą ostatnie zdanie nie otrzymujemy odpowiedzi. Żadnej. Książka stawia przed nami wybór jak zakończy się owa historia zostawiając nas z zakończeniem otwartym. Lubię ten nieco irytujacy zabieg. Nie pozwala bowiem zapomnieć o książce w chwili jej zamknięcia, sprawia natomiast, że myślimy o niej dalej.
Chata w ciekawy sposób porusza kilka zagadnień. Do końca bowiem nie wiemy, czy część z postaci to osoby natchnione prawdziwą wizją, fanatycy religijni czy też psychopaci. Do końca nie wiemy, czy mają rację, czy tylko popadają w zbiorową histerię podsycaną zabiegami okoliczności. Początkowo wiemy jaką decyzję podejmą Eric i Andrew, ale... im więcej pada słów, tym wieksze są nasze wątpliwości. Wątpliwości, wiara i wybór. Te trzy słowa najlepiej podsumowują tą powieść.
To, co sprawia, że nie mogę w pełni zachwycić się tą książką to styl narracji. Trzecioosobowa w czasie teraźniejszym. To dla mnie taki dziwny, dość irytujący twór. Rozumiem jego zastosowanie w tym przypadku, pozwala się wczuć w fakt, iż te wydarzenia dzieją się teraz. Wybór musi zostać podjęty teraz... Ale nadal taka narracja mnie drażni. Czytałam zastrzeżenia do bohaterów, że poznajemy ich już ukształtowanych, nie ewoluują w trakcie wydarzeń. Cóż, trochę tak jest. Jednak akcja toczy się w ciągu... dobry? Trudno więc tutaj o rozwój postaci. Jednak moim zdaniem zachodzą one w części z nich. Na tyle, na ile jest to możliwe w tak krótkim czasie. W tak krótkim jednak czasie też trudno kogoś poznać na tyle, by go polubić, przywiązywać się emocjonalnie.
Jednak mimo to książkę polecam, to ciekawa pozycja. Niewątpliwie inna niż większość dostępnych na rynku. Skłaniająca do myślenia podczas lektury i po niej. Nie dająca o sobie zapomnieć i powracająca do nas w myślach.