Królestwo Nikczemnych recenzja

Emilia i Vittoria to bliźniaczki-wiedźmy, od dziecka słuchające opowieści o Książętach Piekieł. Gdy Emilia znajduje zamordowaną siostrę, postanawia ją pomścić. Nie zważając na konsekwencję przyzywa Pana Gniewu. Dziewczyna poznaje Nikczemnych, których uważała troche za legendę.
Czy jednak Gniew okaże się jej sprzymierzeńcem?

Pomysł jest intrygujący, ale wykonanie pozostawia wiele do życzenia. Język, jakim opisana jest książka, nie ma w sobie czegoś ujmującego. Jest nieoszlifowany, a czytając Tron upadłych (powiązana serię), widać wyraźną poprawę. Emilia jako bohaterka często działa bez rozsądku i planu, co momentami irytuje. Ilość opisów i rozmyślań głównej bohaterki przytłacza. Często ciśnie się na usta: "Lecimy z tym dalej, bo nie chce mi się czytać, jak bohaterka stawia każdy krok". Wydarzenia bywają chaotyczne i pozbawione logiki – autorka na siłę prowadzi postaci w konkretne miejsca. Trafiają przypadkiem pod jakieś drzwi z symbolem i stwierdzają: "A w sumie to mamy ochotę sprawdzić, co za nimi jest". Akcja bywa wciśnięta na siłę, tylko po to, by postacie znalazły się w pomieszczeniu, które będzie potrzebne w dalszych rozdziałach.

Jaka jest właściwie rola rodziców dziewcząt? Wydaje się, że istnieją tylko po to, by zostać porwanymi, bo brak tu interakcji z nimi czy jakichkolwiek zachowań rodzicielskich.

W dodatku opisy kuchni, które miały oddać klimat włoskiej kultury, są suche i pozbawione emocji – nie "czuć" ani zapachów, ani atmosfery. Czy ja czytam książkę kucharską?

Mimo tych wad książka ma swoje mocne strony. Wątek kryminalny, zrozumienie motywów siostry i poszukiwanie jej mordercy trzyma w napięciu, a kreacja świata zachwyca. Magiczne prawa rządzące rzeczywistością, używanie ziół czy amuletów oraz rytualne obrzędy, które wymagają wiedzy i przygotowań, zamiast tylko przywoływania własnej mocy, przybierają formę ludowej magii czarownic.

Zamysł siedmiu Książąt Piekieł jako uosobień grzechów głównych to najmocniejsza strona tej historii. Są potężni, ale mają swoje ograniczenia i słabości, a spiski między nimi dodają głębi.

Relacja Gniewu i Emilii to zdecydowanie jeden z fajniejszych atutów. Ich powolne budowanie więzi elektryzuje i sprawia, że wyczekuje się ich kolejnych interakcji.

To uniwersum z potencjałem, który – mam nadzieję – autorka lepiej wykorzysta w kolejnej serii.

3/⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
#krolestwonikczemnych #bookstagram