Ostatnia zbrodnia Stalina recenzja

Historia znana jest z tego, że ma w sobie dziury, białe plamy, jakby wyrwy w pamięci. Czasami są one wynikiem zbyt dużych odległości czasowych, ale niekiedy mamy do czynienia ze specjalnym zatuszowaniem historycznej prawdy.
Tak więc Jakow Rapoport, radziecki patolog, próbuje zamazać kolejną plamę, jaką niewątpliwe jest spisek lekarzy kremlowskich.
Książka skupia się na sprawie elity radzieckiej medycyny, którzy zostali posądzeni o niewłaściwe leczenie głównych przywódców ZSRR. Ministerstwo Obrony Państwowej aresztowało "żydowskich nacjonalistów burżuazyjnych" w celu zapewnienia ciągłości państwa i zamknięciu podejrzanych. Wśród nich był Jakow Rapoport, który po wyjściu z więzienia spisał swoje wspomnienia, które przedstawia w tej książce.
Skąd owy spisek? Którzy lekarze brali w nim udział? A także jakie niósł ze sobą konsekwencje? - takie i inne pytania można postawić sobie przed książką. Rapoport z wielkim wysiłkiem przypomina sobie odległe czasy i pieczołowicie je opisuje.
W ten sposób rysuje nam tło ówczesnych wydarzeń, dzięki czemu czytelnik z większym oddaniem może skupić się na lekturze. Uprzedzam, język autora nie jest łatwy, a wręcz przeciwnie - jest ciężki, a do tego często używa trudniejszych słów. Mało dialogów, wręcz ich minimalna ilość spowalnia akcję, ale autor przez większą część książki siedział w więzieniu i opisy jego uczuć, emocji i przemyślenia doskonale oddają ducha tamtych wydarzeń.
Niejednokrotnie można złapać się za głowę, gdy Rosjanin przytacza absurdalne sytuacje. Czasami wybuchałem śmiechem, ale w większości po prostu kręciłem głową z niedowierzaniem.

Moim zdaniem jakość wątków skacze do góry i na dół. Prolog, który napisała córka autora, jest przystępny i czyta się go lekko. Niestety kolejne dwa rozdziały to męczarnia, gdzie mamy masę nazwisk i miejsc. Nie sposób połapać się w tej plątaninie. I gdy miałem odłożyć książkę, autor przeszedł do wydarzeń ze swojego życia od momentu aresztowania. Fabuła powróciła na właściwe tory.

Na samym końcu znaleźć można jeszcze obszerny dodatek, który sobie już podarowałem. Uważam jednak, że jest to wkładka dla znawców historii lub jej miłośników.

Kończąc myślę, że to doskonały przewodnik po komunistycznej Rosji za czasów Stalina. Warto zastanowić się nad tamtymi czasami, bo to bardzo ciekawy okres, który emanował absurdem, niedorzecznością i wszelkimi spiskami. "Ostatnia zbrodnia Stalina" te ostatnie opisuje w sposób doskonały. Jednak warto zastanowić się czy należy w to wierzyć bezgranicznie. Tak jak przyczyny śmierci Stalina lub wyniki śledztwa w tej sprawie. Może należy potraktować to jako osobisty pamiętnik, a nie podręcznik do historii.