Moc amuletu recenzja

Gdy macie jakąś serię lub książkę, którą uwielbiacie, to szukacie innych pozycji z podobnymi motywami? Czy może uważacie je za świętość i wszystkie zbliżone pomysły traktujecie jako coś niewybaczalnego? Ja chyba jestem gdzieś pomiędzy.

A dlaczego pytam? A no dlatego, że wokół „Mocy amuletu” pojawiło się sporo emocji właśnie z tego powodu. Jednak zanim przedstawię wam moją opinię, to zacznę od tego, o czym jest ta książka.

Roxy ma 449 dni, żeby posłać do piekła 449 dusz i doskonale wie, że jest to misja samobójcza. Dodatkowo szuka swojego brata i spada jej na głowę opieka nad pewnym nieznajomym. W tej misji pomagają jej łowcy z Londynu. Cała ta zgraja wyrusza w podróż do Paryża, by na koniec trafić do Edynburga.

Jak skończy się ta przygoda?

Faktycznie mamy w tej książce kilka motywów zbliżonych do „Darów anioła”. Chociażby łowców walczących z demonami. Muszę też przyznać, że potrzebowałam kilku dni, żeby zdecydować, czy mi się to podobało, czy jest to profanacja. Finalnie uznałam, że nie mam nic przeciwko temu.

Dlaczego?

Bo sama historia mi się spodobała, mimo podobieństw było w niej wiele różnic, które tworzyły fajny klimat i wzbudzały moje zainteresowanie.

Bo autorki mają lekkie i przyjemne pióro, dzięki czemu książkę czytało mi się bardzo sprawnie i dość szybko.

Bo akcja była wartka i się nie nudziłam, a jest to dla mnie jedna z najważniejszych kwestii w czasie czytania.

Bo polubiłam bohaterów, którzy okazywali wyjątkowo mało lekkomyślności i nie miałam powodu, żeby się na nich denerwować.

Bo finał mnie zaskoczył i sprawił, że jestem bardzo ciekawa kolejnych tomów i mam nadzieję, że pojawią się jak najszybciej.

Jednak rozumiem grupy po obu stronach barykady. Zgadzam się z tym, że faktycznie osoba doskonale znająca „Dary anioła” może uznać, że tych podobieństw jest zbyt dużo. Z drugiej zaś strony sama należę do tej części, która z przyjemnością przeczytała coś, co klimatem zbliżone jest to historii nocnych łowców. Za to myślę, że osoby, które tej serii nie znają, a lubią fantastykę będą się świetnie bawić. Chociaż, tak jak wspomniałam wcześniej, sama potrzebowałam kilku dni, żeby moja opinia się ukształtowała.

Podsumowując, uważam, że jest to niezła historia i ja jestem na tak. Myślę, że mogę wam ją polecić, chociażby po to, żebyście wyrobili sobie własne zdanie.