Życie pełne niespodzianek

Sandra Hendrys, młoda pisarka wydała swoją debiutancką powieść "Życie pełne niespodzianek"

Debiut, do tych podchodzę z wielką ciekawością, ale też i z wielką rezerwą. Jednak muszę przyznać, że nie spodziewałam się tak dopracowanej powieści. Autorka zabrała mnie w nostalgiczną podróż, która zmusza do przemyśleń, zastanowienie się co tak naprawdę w życiu jest najważniejsze. Dla mnie bardzo udane spotkanie z twórczością Sandry Hendrys.

Główna bohaterka to Nikola Majerczyk wiedzie bardzo poukładane życie. Skupia się przede wszystkim na pracy, na rozwoju swojej kariery. Rodzina, dom, dzieci, NIE, tego w planach bohaterki nie ma, ale jak już sam tytuł sugeruje, życie pisze swój scenariusz, nie raz potrafi nas zaskoczyć.
Pewnego ranka budzik nie dzwoni, jest spóźniona, pośpiech, w kapciach wybiega z domu, mało tego w jej służbowy samochód wjeżdża nieuważny kierowca.
Ta seria przypadkowych zdarzeń to początek wyzwań, z jakimi przyjdzie bohaterce się zmierzyć. Czy podoła?

Proza życia, która jak u każdego z nas, wiąże się z codziennymi trudnościami, z jaki się borykamy. Po raz kolejny widzimy, jak wielką rolę w naszym życiu może mieć przypadek. To jak z klockami domino, jedno niepozorne zdarzenie, może wywołać lawinę innych wydarzeń. Jednak to, co najważniejsze to byśmy wiedzieli, co dla nas samych w życiu liczy się najbardziej.

"Życie pełne niespodzianek" to ciepła, urokliwa, bardzo życiowa opowieść, która intryguje, ale i uczy. Tu wszy...

"Życie pełne niespodzianek" Sandry Hendrys to kolejna pozycja, po którą sięgnęłam z sentymentu, z opisu bowiem przypomniała mi niezapomniany "Chichot losu" Hanki Lemańskiej, w którym zaczytywałam się w latach mojej młodości.

Nikola żyje w biegu, według ściśle określonego planu, w końcu praca w korpo rządzi się własnymi regułami. Wszystko staje na głowie, gdy koleżanka prosi ją o zajęcie się dwójką niesfornych dzieciaków. Żegnaj rutyno!

Fajna, momentami zabawna historia, choć nie pozbawiona wad. Troszkę chaotyczna i niedopracowana, wielu wydarzeniom brakuje ciągu przyczynowo skutkowego, wyskakują niczym przysłowiowy Filip z konopi - nie wiadomo skąd i po co.
Życie Niki wypada z ustalonych torów, w pracy poznaje rokującego faceta, a prywatnie zostaje "nianią" i choć to tylko krótkoterminowe zajęcie, to przysporzy jej paru siwych włosów na głowie. Podobała mi się relacja między Niki a Mikołajem, rozwijała się bez pośpiechu, naturalnie, z paroma perturbacjami po drodze.

W "Życiu pełnym niespodzianek" opisano sytuacje, które mogą przytrafić się każdemu z nas. Jest tu spory, choć nie do końca wykorzystany potencjał, zabrakło precyzji i płynności wykonania, lecz debiutantom wybacza się więcej.

Jeżeli interesują Cię książki o priorytetach życiowych, przy czym nie poradniki, ale dzieła beletrystyczne (jakkolwiek byłyby wycelowane niekoniecznie we mnie, starszego gościa z rodziną), to jest to niezłe new adult. Czyta się nad podziw dobrze, pomysł trafiony, choć mieliśmy go już nawet w amerykańskich sitcomach. Ale przecież jak jednym coś się w życiu wydarzyło, czemu kolejni mają nie odcierpieć swojego? Stąd zakładam, że nie jest to mocne zasugerowanie się.
Mamy Nikę, zasuwającą, niczym mały samochodzik, mamy najazd obcych de facto dzieciaków, ale które przyjmuje, mamy wywrócenie życia do góry nogami. Rozbite auto i ogólnie nieszczęścia zebrane, kojarzące mi się wprost z piosenką amerykańskiego bandu country, Sugarland - “it happens”.
W moich oczach najsłabiej wypadły dialogi dzieci, a już szczególnie wycyzelowane wypowiedzi chłopczyka, małego pacholęcia. Może redakcja “przegięła”? Sartre’a nie cytował, dobre i to.
Nieco zakwiczał realizm. Rozumiem - każda powieść tego typu wymaga przypadków, bo inaczej byłaby nudnym pamiętniczkiem. Nie listuję, ale czytelniczka/czytelnik wyczuje sporo panierki na tym, smacznym poniekąd kurczaku.
To przyzwoita warsztatowo i treściowo książka, chociaż pewnie nie jestem tu najbardziej oczekiwanym recenzentem, jako że foruję science-fiction. Ale jak ja już nie narzekam, to chyba jest to mocne? ;)
Przechwycona od znajomej. Pierwotnie - bo literki. Finalnie - podoba się. Daję tłuste 4 na 5. Polecam.