Zostań moją gwiazdą

Erika jest zupełnie inna niż większość osób w jej wieku. Woli swoje towarzystwo od spędzania czasu z innymi, rozmawia sama z sobą, a na dodatek ma obsesję na punkcie przystojnych aktorów i gwiazd muzyki pop. Doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że przez innych uważana jest za dziwną, a nawet odpychającą.
Dziewczyna zaczyna naukę w nowej szkole. Myśli, że będzie jak zawsze, jednak jest zaskoczona. Poznaje tam Christiana, chłopaka, który uczęszcza do klasy teatralnej. Jest nim zauroczona, a na dodatek on jest dla niej miły, nie zachowuje się jak inni. Nawet zgadza się nawet zagrać w sztuce, którą to ona specjalnie dla niego napisała. Jak potoczy się ta znajomość? Jednak im więcej czasu spędzają razem, tym bardziej Erika zastanawia się, co takiego widzi w niej ten wspaniały chłopak. Czy będzie gotowa zagrać główną rolę w swojej licealnej historii miłosnej?

Komiks czytała Amelka i jest nim oczarowana. Mojej siedemnastolatce historia, jaką w nim przeczytała zdecydowanie przypadła do gustu. Uważa, że była ciekawa, wciągająca, warta przeczytania.

Bohaterowie ciekawi, dość dobrze wykreowani, realistyczni.

Wizualnie komiks jest naprawdę ładny. Ilustracje ładne, ciekawe, przyciągające wzrok i zachęcające do sięgania po niego.

„Zostań moją gwiazdą” to ciekawa propozycja dla nastolatek. Mojej córce się podobał i z przyjemnością go poleca.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

Komiksy kojarzą mi się zawsze z dzieciństwem, muszę przyznać że uwielbiałam i nadal mam do nich ogromny sentyment. Ostatnio poczułam się zmęczona czytaniem (alb nudną książką, która mnie zawiodła) postanowiłam więc zrobić sobie przerywnik właśnie na powieść graficzną. Po pierwsze bardzo mi ona poprawiła humor, czyta się to w 2 godziny. Jeśli lubisz zapach świeżego druku i farby to też ten egzemplarz odczujesz dość intensywnie nosem. Kreska graficzna bardzo przyjemna dla oka, a treść mocno młodzieżowa.
Erika zamknięta w sobie dziewczyna, która w swej głowie prowadzi mnóstwo dialogów (często oskarżając siebie o bycie dziwną), w nowej szkole poznaje Christiana. Jest on jej inspiracją, często go rysuje, a nawet postanawia napisać dla niego sztukę. Sztuka ma być wystawiona a ku zaskoczeniu Eriki Christian zgadza się zagrać główną rolę. Jak potoczą się losy nastolatków? Czy Erika znajdzie w nowej szkole przyjaciół? A może znajdzie miłość?
Powieść o braku poczucia własnej wartości, samotności, lęku przed odrzuceniem, ale też o przyjaźni przezwyciężającej przeciwności.
Muszę przyznać że to odświeżająca lektura, z którą miło spędziłam czas.