Żona mordercy

Prawniczka, pro­ku­ra­tor fe­de­ral­ny, Jes­si­ca Yard­ley mieszka z nastoletnią córką Tarą na przedmieściach Las Vegas. Gdy pojawia się seryjny morderca naśladujący zbrodnie jej byłego męża, kobieta ponownie musi zmierzyć się z przeszłością. Psychika Yerdley zostaje wystawiona na ciężką próbę, a zabliźnione rany z powrotem rozdrapane, gdy FBI prosi ją o pomoc w schwytaniu mordercy. Wsparcie i stabilizację emocjonalną daje ciepły, kochający partner We­sley Paul.

Budowa powieści sprawia, że książkę czyta się z dużym zainteresowaniem. Wątki wskazujące na thriller psychologiczny przeplatają się z kryminalnymi. Autor w ciekawy sposób zamieścił sporą ilość zagadnień z zakresu pracy agentów, prawników i różnego rodzaju specjalistów medycznych. Wojna psychologiczna na sali sądowej, stosowanie doktryny owoców zatrutego drzewa, czy nie­uchron­ne­go odkrycia przy zbieraniu materiałów dowodowych była istną burzą mózgów.

Kolejnym atutem powieści jest skrupulatnie zbudowany rys psychologiczny postaci. Wszystkie odznaczają się wysoką inteligencją, niezłomnością i uporem w dążeniu do celu. Choć głównej bohaterce zdarzało się być mało domyślną, to można to zrzucić na karb jej stanu emocjonalnego.
W dialogach autor nie zapomniał o naturalnej formie zaczynając większość rozmów postaci od swobodnej wypowiedzi.
Chociaż udało mi się zidentyfikować sprawcę oraz osoby zamieszane, to nie mogę sobie tego "zaliczyć". Cóż, podejrzewałam prawie wszystkich.
Mimo licznyc...

Niesamowita książka, wciągająca od pierwszych stron, opisująca historię która może spotkać każdego: nasz małżonek okazuje się seryjnym mordercą a najbliższa rodzina do ostatniej chwili nie zdaje sobie z tego sprawy, nie dostrzega sygnałów, nie łączy faktów. To jest jednak tylko preludium, gdyż akcja dopiero zacznie się zagęszczać i gmatwać. Z każdą kolejną kartką czytelnik czuje się bardziej omotany i zagubiony a napięcie rośnie w postępie geometrycznym. Trauma głównej bohaterki z przeszłości zaczyna się powtarzać, rany które zaczynają się powoli zamykać, zostają ponownie w brutalny sposób otwarte, żeby nie powiedzieć pogłębione.

Autor w perfekcyjny sposób kreuje swoich bohaterów, ze szczególnym uwzględnieniem strony psychologicznej. Obnaża problemy społeczne jakie dotykają ludzi wychodzących poza ogólne ramy wyznaczane przez grupę w której żyją lub pracują, seksizm a także asekuracyjne podejście przełożonych przy podejmowaniu ważnych decyzji. Ważnym elementem, o którym nie można zapomnieć, jest przedstawienie czytelnikowi sposobu pozyskiwania i gromadzenia dowodów przez policję i FBI. Obrazowo ukazano działania amerykańskiego sytemu prawnego, pozwalającego np. na skuteczne i nieodwracalne pominiecie bardzo ważnych dowodów z uwagi na popełnienie drobnych błędów procesowych podczas ich pozyskiwania.

Gorąco polecam.

Prokurator Jessika Yardley po latach musi się zmierzyć z przeszłością. Ktoś morduje w charakterystyczny sposób jakiego używał jej mąż który od czternastu lat jest osadzony w celi śmierci. Aby złapać naśladowcę sama angażuje się w sprawę.

Victor Methos napisał thriller/kryminał który sprawił że czas spędzony z książką minął mi szybko. Fabuła, choć wydawała się banalna, to historia opisana przez autora była przedstawiona w sposób odbiegający od schematów. W tej książce trafiamy na bardzo inteligentnych, ale nie zarozumiałych, bohaterów. W tej powieści umysł ludzki jest orężem wykorzystanym do walki. Ale każda że stron ma inny cel.

Jeśli jesteście miłośnikami gatunku i lubicie książki nieprzegadane, pełne akcji, to ta lektura jest dla Was. Zachęcam do czytania.

Nooo... muszę przyznać, że jestem pod wrażeniem. Pierwszy raz czytałem tego autora i od razu trafiła mi się świetna powieść!
"Żona mordercy" to szokująca opowieść o prawniczce z Nevady, której przytrafiła się nieprawdopodobna historia z byłym mężem mordercą, który oczekuje na wyrok kary śmierci w więzieniu stanowym. Jakby tego było mało, znów trafia jej się podobny gagatek. Jak można dwa razy tak okrutnie się pomylić? Czy to w ogóle możliwe?
Muszę przyznać, że Victor Methos przedstawił tę historię niezwykle wiarygodnie. Pierwsza część tej powieści to tylko preludium do tego, co wydarzy się później, na sali sądowej. A tam trwa niezwykła psychologiczna rozgrywka między główną bohaterką, a oskarżonym. Kruczki prawne i procedury sprawiają, że rozprawa sądowa zamienia się momentami w tragifarsę. Można się zastanawiać, kto tu jest ofiarą, a kto pokrzywdzonym? Komu służy takie prawo? Nasza bohaterka, Jessica Yardley, musi stawić temu czoła. Czy uda jej się doprowadzić do skazania mordercy? No i ta jej córeczka, Tara, niezwykle inteligentna i błyskotliwa. No, no, ma coś po tatusiu. Prawdziwa cicha woda...
Powieść naprawdę świetna, od połowy trzyma w niesamowitym napięciu. Nie brakuje zaskoczeń i zwrotów akcji. Do końca nic nie wydaje się rzeczywiste i oczywiste.
"Żona mordercy" to jeden z najlepszych thrillerów kryminalno-prawniczych, jaki przeczytałem w ostatnim czasie. Polecam jak najbardziej!

Żona Mordercy autorstwa @victormethos od wydawnictwa @wydawnictwo_czarna_dama .

Miłość jest ślepa. Przysłowie stare jak świat...ale czy można być aż tak niewidomym, by nie zauważyć, że ten którego nazywany mężem jest seryjnym gwałcicielem i mordercą? A może łatwiej jest mówić nie widziałam/wiedziałam, by wyprzeć bolesną prawdę : nie chciałam zauważyć/udawałam, że nie widzę? Bo chciałam widzieć tylko to, co dobre?

Jessica nie widziała. I nie wiedziała, dopóki Eddie nie został atestowany, gdy nosiła pod sercem jego córkę Tarę. Przez prawie piętnaście lat leczyła rany, wychowywała dziecko i pracowała jako wzięty prokuratur - najlepszy w swoim fachu - dopóki los znów z niej nie zakpił... Pewnego dnia FBI zapukało do jej drzwi i jednym zdaniem zburzyli cały jej na nowo poukładany świat : twój mąż ma naśladowcę...

Lektura jest trudna. Motyw męża idealnego : czułego i romantycznego, bratniej duszy, a jednocześnie psychopaty i gwałciciela oraz mordercy, zdolnego malarza i rzeźbiarza...Motyw żony obarczonej mianem żony mordercy i kobiety, która od dziecka musiała walczyć o siebie i swoje życie - nic nie znaczące dla matki alkoholiczki. Motyw córki - od dzieciństwa napiętnowanej przez zbrodnie ojca, jednocześnie (przynajmniej dla mnie) tęskniącej za nim. Motyw zbrodni, bólu, cierpienia. Motyw braku empatii, ...