Żniwa zła

"Żniwa zła" to trzeci tom serii kryminalnej o detektywie i byłym weteranie wojennym Cormoranie Strike'u pióra Roberta Galbraitha. (Dla niewtajemniczonych - pod tym pseudonimem kryje się J.K. Rowling!) Książkę przeczytałam w jeden weekend, i muszę przyznać, że podobała mi się równie mocno co tom pierwszy, a może nawet i bardziej! W tym tomie akcja powieści kręci się wokół seryjnego mordercy, który ma pewne niewyjaśnione sprawy ze Strikiem, przez co fabuła mocno skupia się na dwójce głównych bohaterów. Wiele miejsca poświęcone jest historiom z przeszłości Cormorana, a także dawnym doświadczeniom Robin, jak i jej dalszym problemom w związku z mężczyzną, którego zaraz ma poślubić... Oprócz tych prywatnych wątków oczywiście i wątek kryminalny zajmuje to sporo miejsca – jest przedstawiony bardzo ciekawie i tajemniczo – mimo że czytelnik powoli poznaje myśli i motywacje mordercy, to jednak do samego końca ciężko przewidzieć kto kryje się za tą postacią. Mnie zakończenie naprawdę zaskoczyło! Dodatkowo uroczy klimat Londynu i małych angielskich wiosek jest zdecydowanie dużym atrybutem nie tylko tego tomu, ale i całej serii. Już teraz mogę przyznać, że cały cykl wskakuje na półkę moich ulubionych książek! Polecam fanom klimatycznych, niespiesznych i dopracowanych kryminałów!

MACIEJ STUHR WYGRYWA Z ROWLING

O rany, ale to się ciągnie. I ciągnie. I ciągnie. I ciągnie…

 

Poprzednie dwie powieści też się ciągnęły, ale więcej się działo, więc łatwiej było to znieść. Dobrnęłam do końca tylko dzięki Maciejowi Stuhrowi. Przeczytał książkę tak rewelacyjnie (jak zawsze zresztą; jest fantastycznym lektorem audiobooków), że przyjemność z odkrywania coraz to innych jego interpretacji pojawiających się co chwila nowych postaci zrekompensowała zawód z powodu ślimaczącej się niemiłosiernie akcji.

 

Czy w Anglii pisarzom płacą od słowa? Chyba nie, bo Agatha Christie z takiej ilości słów stworzyłaby trzy powieści (sprawdziłam matematycznie, spróbujcie przeliczyć sami, jeśli nie wierzycie).

 

Ja bardzo proszę panią Rowling (choć oczywiście mnie nie posłucha, a redaktorzy nie ośmielą się, żeby jej zwrócić uwagę), żeby trochę bardziej się streszczać. To, że ma się łatwość konstruowania zdań, to może być zaleta. Jednak nie zawsze. Nie zawsze… 

Poczułam w końcu chęć, żeby wrócić do książek Roberta Galbraitha i nie zawiodłam się. Bardzo ciekawa historia, a w tle rozterki Strika i Robin - super. Miło spędzony czas, choć większość przy audiobooku.

Kryminał czy obyczajówka?

Kolejne śledztwo jednonogiego byłego wojskowego i jego asystentki. Szkoda, że ciekawe śledztwo utonęło wśród dramatów obyczajowych. "Żniwa zła" są najsłabszym tomem o Cormoranie i Robin.

Zacznę od napisania herezji - nigdy nie czytałam Harrego Pottera ani nie obejrzałam w całości filmów. Podchodzę więc do kryminałów Rowling z dystansem, bez sentymentu. "Wołanie kukułki" nie było złe, ale też nie wybitne. Dobrze napisane, jeśli polubiło się bohaterów ciekawe jako obyczajówka, jednak przy wątkach kryminalnych posiadało widoczne braki. Autorka nie dała możliwości czytelnikowi samemu odkryć rozwiązania. "Jedwabnik" był pod tym względem trochę lepszy. A jak prezentuje się 3 część serii?

Dzień którego nigdy nie zapomni zaczął się dla Robin jak wiele podobnych. Poranna kłótnia z narzeczonym, droga do pracy, kurier czekający przed drzwiami. Otwarcie paczki okazuje się początkiem horroru. Zamiast oczekiwanych aparatów kobieta znajduje odciętą damską nogę. Choć w pracy asystentki detektywa zetknęła się z wieloma okropieństwami nigdy wcześniej nie dotyczyły aż tak bezpośrednio jej. Ze względu na dołączoną wiadomość Strike sądzi, że sprawcą jest ktoś z jego przeszłości. Czy będzie nim jeden z czterech podejrzanych, czy może tym razem przeczucie zawiodło detektywa?

"Żniwa zła" zaczynają się bardzo intrygująco. Śledztwo prowadzone w trzech kierunkach zaciekawia pomimo wolnego tempa, szczególnie, że autorka umiejętnie podsuw...