Opinia na temat książki Znak kości

Mercy, zmiennokształtna po traumatycznych wydarzeniach z "Pocałunku żelaza" musi wracać do formy. Nie jest to łatwe, zwłaszcza, że ciągle w najmniej odpowiednich sytuacjach dostaje ataku paniki. Są jednak przy niej przyjaciele i ukochany, którego wybrała i który odwzajemnia jej uczucia. Oczywiście mam na myśli Adama, Alfę watahy dorzecza Kolumbii.
Cieszy mnie jej wybór, osobiście to właśnie Adamowi kibicowałam, choć Samuel jako taki też nie był najgorszy.
Tutaj wydarzenia z poprzednich tomów nieco się ze sobą splatają, wraca wampir Stefan po całotomowej nieobecności, oznajmiając Mercy, że jej życie jest w niebezpieczeństwie a Pani chmary wie, że dziewczyna stoi za zabójstwem jej pupila. Jak się okaże bycie wrogiem wampira a w tym przypadku całej chmary jest koszmarem.
Na domiar wszystkiego do Mercedes przyjeżdża koleżanka ze studiów, prosząc o pomoc w wypędzeniu ducha z jej domu.

Muszę przyznać, że czytając ten tom miałam momentami gęsią skórkę a włosy na głowie stawały dęba czytając opisy jakie pani Briggs zafundowała nam w nawiedzonym domu Amber- koleżanki Mercedes.
Jestem tak wielkim straszkiem, że z reguły unikam zarówno książek jak i filmów grozy, nawet z jej niewielką dawką. Tutaj zdecydowanie nie mogłam się oprzeć.
Pani Briggs po raz kolejny udowodniła, że jest świetną pisarką budując napięcie i kulminując jego treść w momencie, w którym czytelnik się nie spodziewał.