Złapcie mi gerezę

„Na ogół nikt nie zdaje sobie sprawy, że na mapie świata rezerwaty dzikiej zwierzyny są maleńkimi punkcikami; cała reszta to gigantyczny rezerwat człowieka.”

Książka "Złapcie mi gerezę" Gerald Durrella to niezwykle dowcipna i wzruszająca opowieść o miłości do dzikich zwierząt oraz ogromnej pasji do ich ochrony. Autor, znany jest ze swojego zamiłowania do fauny, w lekki i zabawny sposób przedstawia początki Fundacji, której celem jest wsparcie ochrony zagrożonych gatunków. Jego humor, pełen absurdalnych sytuacji i niezwykłych postaci, sprawia, że z radością podążamy za jego przygodami.

Durrell z ogromnym zaangażowaniem opisuje swoje zmagania jako dyrektor ogrodu zoologicznego na wyspie Jersey, nie ukrywając jednocześnie trudności finansowych, które mu towarzyszą. Jego pasja do zwierząt, w połączeniu z nieprzeciętnym poczuciem humoru, tworzy niepowtarzalny klimat książki. Opisuje tu również metody łapania dzikich zwierząt, które mogą wydawać się kontrowersyjne i wywoływać oburzenie. Widzimy jak na własnych błędach uczył się jak i czym karmić poszczególne gatunki nie mając możliwości nigdzie znaleźć takich informacji. Nie brakuje tu również dowcipnych anegdot o małpach, pracownikach zoo oraz niezwykłych metodach zbierania funduszy na ochronę zwierząt. Całość czyta się bardzo dobrze i z ogromną przyjemnością.

"Złapcie mi gerezę" to nie tylko zabawna lektura, ale także poruszająca historia o oddaniu i miłości do zwierząt, które zasługują na naszą uw...

Biografia? Oj nie, podziękuję. Za to po powieść biograficzną sięgnę chętnie, a ostatnio czuję do takich książek coraz większą miętę.
Tym bardziej jeśli autor z pasją i niezwykłym zamiłowaniem opowiada....o zwierzętach!
Gerald Durrel to ojciec fundacji zajmującej się ochroną zagrożonych gatunków, jednnym z najsłynniejszych brytyjskich pisarzy, założyciel ogrodu zoologicznego na wyspie Jersey - słowem człowiek orkiestra. W swojej książce opisuje liczne wyprawy w poszukiwaniu tych najrzadszych gatunków. Schwytanie dzikiego zwierzęcia to zupełnie odmienna kwestią, niż utrzymanie go przy życiu, co udowadnia na licznych przykładach uszaków białych, czy małp gerez.
Zajrzymy też na zaplecze samego ogrodu, będziemy świadkami narodzin tapira, ucieczki pawianów, trudnego porodu lwicy Sheby, czy pewnego zabawnego epizodu związanego ze sprowadzeniem uszaków białych.

Opisane wydarzenia obejmują okres 7 lat i choć nie zostały przedstawione w sposób chronologiczny, czytelnik zupełnie nie poczuje, że stał się świadkiem nagłego przeskoku czasowego. Durrela cechuje optymizm i celny żart, choć momentami przybiera maskę ekologicznego mądrali nie mam mu tego za złe. W końcu autorowi przyświecał zaszczytny i ambitny cel by ocalić od zapomnienia.
Ekscentryczną rodzinę Durrelow możemy oglądać na ekranie HBO, a mnie zaciekawiła do tego stopnia, że postanowiłam zaopatrzyć się w trylogię z Korfu.