Druga cześć reporterskiej trylogii zapoczątkowana przez bestsellerowe "Igły" „Polki, które nazwano zbrodniarkami”. Kto tak naprawdę jej nazwał? Julię Brystygier – współtwórczynię aparatu bezpieczeństwa PRL , znajomą Pabla Picassa, która w dorosłym życiu osobiście znęcała się nad Żołnierzami Wyklętymi, a na starość wspierała Kościół i była inwigilowana przez funkcjonariuszy departamentu założonego przez nią samą – nazwały zbrodniarką jej ofiary. Siostrę Zdzisława Marchwickiego – Wampira z Zagłębia – nazwał tak wymiar sprawiedliwości w czasach PRL-u. Szybko jednak się z tego wycofał. A czy może nie być zbrodniarką młodziutka dziewczyna, która bez emocji zabija siekierą swoją matkę, ćwiartuje jej ciało, a potem przyznaje: „kiedy umyłam w wannie korpus, przestałam mamę nienawidzić”? Prawdopodobnie może. Nawet jeśli sąd i opinia publiczna tak ją nazwały. Zimne to zbiór reportaży poświęconych historiom zbrodni, o których wszyscy sądzą, że zostały zamknięte, ocenione, wyciszone... Lub nie miały dalszego ciągu.
Zimne. Polki, które nazwano zbrodniarkami
Marek Łuszczyna
6.3
/10
Ocena 6.3 na 10 możliwych
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów
/038c558654a6f9f06fa530f40a2276e6/n/zimne-polki-ktore-nazwano-zbrodniarkami)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
6.3
/10
Ocena 6.3 na 10 możliwych
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2014-09-08
ISBN: 978-83-7705-668-4, 9788377056684
Wydawnictwo: PWN - Naukowe PWN
Stron: 320
Autor
/62945c7359b63d29c3723b058e13359a/n/marek-luszczyna)
Marek Łuszczyna
Urodzony w 1980 roku w Polsce (Warszawa)
Dziennikarz prasowy i radiowy. Jako reportażysta debiutował w "Życiu Warszawy" w 2002 roku. Jego teksty ukazywały się m.in. w "Dużym Formacie", "Bluszczu", "Tempie". Pracował dla radiowej Trójki, NCK oraz Fundacji im. Zofii Rydet.
Pozostałe książki:
/2a1d1c92d5dc9f91f2f09f35a7c9a458/n/grzech-jest-kobieta)
/229e3cb9bbdd6b2923ee8fd074756720/n/igly-polskie-agentki-ktore-zmienily-historie)
/038c558654a6f9f06fa530f40a2276e6/n/zimne-polki-ktore-nazwano-zbrodniarkami)
/o-9788324041756/n/mala-zbrodnia-polskie-obozy-koncentracyjne)
/741cf669-ee38-4d95-82b3-0c4f585f3e0f/n/zle-kobiety-w-sluzbie-iii-rzeszy)
/09f9413f-7e28-43ab-a093-53da5a049ffe/n/nocni-mysliwi-jak-polacy-zorganizowali-najslynniejsza-ucieczke-z-nazistowskiego-obozu)
Wszystkie książki Marek Łuszczyna
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Czy ja dobrze widzę, że znasz książkę Zimne. Polki, które nazwano zbrodniarkami? Koniecznie daj znać, co o niej myślisz w recenzji!
️ Napisz pierwszą recenzje
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
Oddałam
Autobiografia/biografia/wspomnienia
2019
Historia
Muszę jakoś wypośrodkować ocenę, bo mam mieszane uczucia.
Z jednej strony, jest to zbiór świetnie napisanych reportaży, autorowi udało się być bezstronnym, nie oceniać opisywanych bohaterek, nie szukać taniej sensacji, o co mogło być łatwo. Sięga do źródeł, stara się nawet spotkać z ludźmi pamiętającymi bohaterki, lub z nimi samymi, ale nie feruje wyroków, ocenę pozostawia czytelnikowi.
Każda z bohaterek jest inna, każda ma jakieś uzasadnienie swojego działania, każdą można albo osądzić, albo usprawiedliwić - i każdy może to zrobić według własnego uznania, bo autor niczego nie narzuca.
W tym aspekcie - książka jest świetna, bardzo warta przeczytania, moja osobista niechęć wynika z czego innego - dwie ostatnie bohaterki są powiązane z wojną, a to jest temat, o którym czytać nie chcę, niezależnie od tego, czy mowa o wywózce Żydów z łódzkiego getta, czy o rzezi Woli w czasie powstania.
I tu mnie cofnęło, za to mam do autora pretensje, bo gdybym wiedziała, że takie opisy znajdę, to bym książki nie wzięła do ręki. :(
Z jednej strony, jest to zbiór świetnie napisanych reportaży, autorowi udało się być bezstronnym, nie oceniać opisywanych bohaterek, nie szukać taniej sensacji, o co mogło być łatwo. Sięga do źródeł, stara się nawet spotkać z ludźmi pamiętającymi bohaterki, lub z nimi samymi, ale nie feruje wyroków, ocenę pozostawia czytelnikowi.
Każda z bohaterek jest inna, każda ma jakieś uzasadnienie swojego działania, każdą można albo osądzić, albo usprawiedliwić - i każdy może to zrobić według własnego uznania, bo autor niczego nie narzuca.
W tym aspekcie - książka jest świetna, bardzo warta przeczytania, moja osobista niechęć wynika z czego innego - dwie ostatnie bohaterki są powiązane z wojną, a to jest temat, o którym czytać nie chcę, niezależnie od tego, czy mowa o wywózce Żydów z łódzkiego getta, czy o rzezi Woli w czasie powstania.
I tu mnie cofnęło, za to mam do autora pretensje, bo gdybym wiedziała, że takie opisy znajdę, to bym książki nie wzięła do ręki. :(
|
link
|
Przeczytane
JU
@Justyna_6
2020-11-18
7
/10
Przeczytane
Przeczytane
Cytaty z książki
“Spojrzał na zdjęcie staruszki, przeczytał w aktach jej nazwisko. Zbladł, usiadł, zapalił papierosa.
- Mamy coś?- spytali smarkacze z SB.
- Mamy diabła, który wpadł do kościoła z towarzyską wizytą.”
/62945c7359b63d29c3723b058e13359a/n/marek-luszczyna "Marek Łuszczyna")
“Na wojnie człowiek kocha się szybko, łapczywie, jak gdyby to był jego ostatni raz. Niezgrabna figura nie musi przeszkadzać mężczyznom. Zwłaszcza jeśli kobieta ma urok osobisty, czar, wdzięk, intelekt. Na wojnie ludzie uprawiają przygodny seks bez opamiętania...”
“Doświadczenie przemocy niszczy ludzki kontakt z realnym światem. [...] Przemoc unicestwia język, jest w dużej mierze niewyrażalna.”
“Poczucie upływu czas przyśpiesza wraz z wiekiem.”
“Czy pan naprawdę myśli, że mamy na wyposażeniu radiowozów wódkę dla poturbowanych psychicznie?”
