Cytaty z książki "Zimistrz"

“Są takie chwile, kiedy wszystko, co człowiek może zrobić, jest już zrobione, a jemu nie pozostało nic innego, tylko skulić się i czekać, aż ucichnie grom.”

“Taką czarownicę mogli szanwać. A kiedy już ma się szacunek, ma się wszystko.”

“Własny mózg powinien mieć choć tyle przyzwoitości, żeby stawać po jej stronie!”

“Człowiek nigdy nie uczy innych wszystkiego, co umie...”

“Uwierz , nie chciałem Cie pokochać . To serce mnie do tego zmusiło .”

“Sporo ludzi stało tu z trochę bezradnymi minami mówiącymi "co ja tu robię" - jak często ci, którzy słuchają serca, jednak ich głowy są tym nieco zawstydzone.”

“Pokazała im ilustrację w książce. Z szerokiego wylotu rogu wysypywały się najrozmaitsze owoce, warzywa i ziarno. - Głównie owoce - zauważyła niania. - Niewiele marchewek, ale podejrzewam, że tkwią w tym spiczastym końcu. Tam lepiej pasują.
- Typowy artysta - uznała babcia. - Namalował z przodu to, co efektowne. Zbyt dumny, żeby wymalować uczciwego ziemniaka. - Oskarżycielsko stuknęła palcem w stronicę. - A te cherubiny? Nie pojawią się tutaj, mam nadzieję? Nie lubię patrzeć, jak w powietrzu latają małe dzieci.
- One występują na wielu starych malowidłach - wyjaśniła niania. - Wstawiają je, żeby pokazać, że to Sztuka, a nie nieprzyzwoite obrazki pań, które nie mają na sobie dość ubrania.
- Mnie nie oszukają - oświadczyła babcia.”

“Kłopot polegał na tym, że choć można zamknąć oczy, nie da się zamknąć myśli. Leżała w ciemności, a myśli rysowały w jej głowie obrazy (...).”