Za najważniejszy utwór Whitmana uważa się zbiór wierszy "Źdźbła trawy", uznany przez współczesnych za dzieło kontrowersyjne i skandalizujące ze względu na epatowanie śmiałą erotyką. Typowy bohater wierszy Whitmana to humanista ("Rozkosze nieba są ze mną i męki piekieł są ze mną") i samotny wędrownik przesiąknięty wiarą w harmonię wszechświata, celebrujący naturę, płodność i pierwotny popęd seksualny.