Zbrodnia piętro niżej

Mam sporo wątpliwości przy ocenie tej książki. Ogólnie - nie porwała mnie, nie była ani kryminalna, ani zabawna, taka obyczajówka, ale ... Może odpowiednim słowem będzie - niesmaczna?
Wątki życia bohaterów - mieszkańców starej kamienicy - wszystkie jakieś takie pokręcone, nieprzyjemne, nie było ani jednej osoby, która byłaby po prostu zwyczajna i sympatyczna.
Jarosław, porzucający żonę i dzieci dla ekscentrycznej fotografki. Maria - wzmiankowana fotografka, skupiona na sobie, zajmująca się chyba głównie fotografią erotyczną, nie mająca skrupułów i zahamowań. Anna - chorągiewka na wietrze, zależy z kim aktualnie romansująca, nienawidząca swojej matki za to, kto był jej ojcem. Mateusz i Elżbieta - starsze małżeństwo nauczycieli, mające niejedno na sumieniu. Janek - chłopak głównej bohaterki, traktujący ją jak zasłonę dymną i alibi. Każdy po kolei był paskudny.
Bardzo nietypowy wątek pedofilski, za takie ujęcie tematu gratulacje dla autorki, bo o takich przypadkach się nie mówi - ale też tak obrzydliwy, że aż się nie chciało czytać.
Teoretycznie dobrze się skończyło, Gośka - czyli chyba główna bohaterka- przy pomocy koleżanek zmieniła całą kamienicę, ale czy dla przyzwoitego tempa końcówki warto było się przez to przebijać? Nie jestem pewna. Wiem, że jest drugi tom, ale poważnie się zastanowię, czy aby chcę się babrać w czymś podobnym.

Relacje sąsiedzkie to temat rzeka, który stanowił podwaliny do całej gamy filmów czy książek. Ukazywane często w krzywym zwierciadle, bywają trudne, śmieszne, a nieraz bardziej znaczące niż te rodzinne. Zbiór różnych osób, charakterów i upodobań nie stanowi prostego połączenia i bywa, że wywołuje konflikty czy niesnaski. Jednak tak czy inaczej z sąsiadami jakoś trzeba współpracować, żyć wspólnie pod podobnym adresem i akceptować ich takimi, jacy są. Mówi się, że to właśnie osoby mieszkające w pobliżu znają więcej naszych sekretów niż inni ludzie, bowiem są, mimowolnie, świadkami naszej codzienności. Ale czy na pewno wiemy o sąsiadach wszystko i nie są w stanie niczym nas zaskoczyć?

Gośka jest niespełnioną pisarką. Co prawda publikuje w sieci- prowadzi swojego bloga Gochalandia, jednak bez spektakularnych sukcesów. Co trochę podcina jej skrzydła, bowiem jest to dla niej nie tylko hobby, jednak nie potrafi o siebie zawalczyć. Na co dzień pracuje w gastronomii i choć nie pała sympatią do tej pracy to doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że musi w jakiś sposób zarobić na swoje utrzymanie. Mieszka z Jankiem, swoim chłopakiem, choć lepszym dla niego określeniem byłby współlokator. Nie łączy ich wielka miłość i namiętność, raczej zwykła, szara codzienność, przyzwyczajenie i wygodnictwo. To ostatnie to przede wszystkim zasługa Jacha, bowiem dzięki Gośce ma wszystko podstawione pod nos i żadne obowiązki domowe nie zaprzątają mu głowy. Dziewczyna nie ma swojej rodziny, n...

Książka należy do rodzaju tych przy których swobodnie można się pośmiać. Jest tu całkiem sporo bohaterów, którzy mieszkają w starej kamienicy. Poznajemy ich życie prywatne od podszewki, które wcale nie jest takie idealne jakby na pierwszy rzut oka się wydawało. Mamy również przeskoki czasowe z dość sporą odległością. Wielokrotnie przewodnią myślą postaci jest tutaj miłość, której niektórym brakuje i zdrada z której lekko się tłumaczą. Poznamy też osobę, która ma pewien plan jak zdobyć mężczyznę swoich marzeń. Zostanie wylany kubeł zimnej wody, gdyż z upływem lat nie tylko wygląd tutaj się zmienia. Wszystko opowiada nam narrator, który w inteligentny sposób wstawia synonimy, używa mądrych i rozważnych słów. Wszystko zachowane jak w serialu ,,Przyjacióki " .W pewnym momencie przygody naszych bohaterów zaczną się zacieśniać. Nic nie będzie szło po ich myśli, jednych przepełni nienawiść, inni od razu składają przyrzeczenie zemsty. Nie przypuszczałam, że nawet w małym rozumku zakwitnie to uczucie. Jednak odbierając ludziom bezpieczeństwo potrafią kierować się surowymi emocjami.
Tak naprawdę już przed sprawą morderstwa zaczynamy bardzo się niepokoić losami naszych bohaterów, gdyż uczucia jakie w nich galopują podchodzą pod planowanie zbrodni. Nie byłam pewna z której strony zostanie wyprowadzony atak. Na szczęście autorka tak kieruje fabułą, że co jakiś czas nastaje wyładowanie emocji, jakby nie zapomnieli, że książka ma nas nie tylko zaniepokoić ale i rozśmieszyć.
Cię...