Opis

"Zazdrość i medycyna" to głośna już przed II wojną światową powieść psychologiczna poświęcona analizie uczucia zazdrości. W roku 1932 Michał Choromański otrzymał za nią nagrodę Polskiej Akademii Literatury. Obecnie powieść tę zalicza się do najwybitniejszych polskich utworów literackich dwudziestolecia międzywojennego. Tłumaczona w wielu krajach m.in. we Włoszech, w Niemczech, Anglii, Hiszpanii, Szwecji, na Węgrzech, wciąż cieszy się zainteresowaniem wydawców, krytyków i czytelników i zawsze jest poszukiwana na rynku księgarskim. Obecne polskie wydanie jest III wydaniem po wojnie.

Data wydania: 1966

Wydawnictwo: Poznańskie

Kategorie: Literatura obyczajowa, Powieść polska

Stron: 271

Mamy 7 innych wydań tej książki

Autor

Michał Choromański

Urodzony 22 czerwca 1904 roku

Polski pisarz i dramaturg. Przyszedł na świat na terenie dzisiejszej Ukrainy, na Zaporożu. W dzieciństwie chorował na gruźlicę kości i płuc. W 1924 r. przybył wraz z matką i siostrą do Polski. Studiował pedagogikę i psychologię. Debiutował literacko...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Michał Choromański

Recenzje

Coś mi się wydaje, że książka Zazdrość i medycyna aż się prosi o Twoją recenzję. Chyba jej nie odmówisz?

️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@snaky_reads

2023-12-24

2 /10

Przeczytane

Coś przerażająco nudnego. W tym semestrze na polonistyce omawiamy międzywojnie i postanowiłem zacząć lekturę książek właśnie od Choromańskiego. Była to decyzja błędna, bo "Zazdrość i medycyna" spowodowały dwumiesięczny zastój, który właśnie ledwo co przemagam. Streszczenie akcji: bohater x poszedł w miejsce z, a za nim udał się śledzący y. Te wszystkie przemyślenia, cała fragmentaryczność - okropna chała!

× 4 | link |

@Goszka

2015-05-20

3 /10

Przeczytane

To niby-arcydzieło zupełnie do mnie nie przemawia. Cała ta achronologia i fragmentaryczność "Zazdrości i medycyny" jest dla czytelnika niewyobrażalną męką i - poniekąd - brakiem szacunku ze strony pisarza. Z takim tematem można było zdziałać cuda, a Choromański zrobił z niego pospolitą papkę, która niczym nie zachwyca i niczym nie intryguje. Czyta się w bólach.

× 1 | link |