Przyszedł na świat na terenie dzisiejszej Ukrainy, na Zaporożu.
W dzieciństwie chorował na gruźlicę kości i płuc.
W 1924 r. przybył wraz z matką i siostrą do Polski.
Studiował pedagogikę i psychologię.
Debiutował literacko w wieku 27 lat powieścią pt. "Biali bracia". Jednak największy rozgłos uzyskała druga napisana przez niego książka - "Zazdrość i medycyna", której akcja rozgrywa się w nieokreślonym mieście, obejmuje jeden tydzień i osnuta jest wokół chorobliwych rozterek bogatego przemysłowca, podejrzewającego swą żonę o romans z miejscowym chirurgiem. Powieść tą przetłumaczono na 18 języków, a w 1973 r. reżyser Janusz Majewski dokonał jej ekranizacji.
W latach 1940-1957 mieszkał w Brazylii a potem w Kanadzie, gdzie cierpiał na niemoc twórczą.
Po powrocie do Polski zaczął pisać, jednak jego twórczość nie spotkała się z dobrym przyjęciem wśród krytyków.
Autor 2 sztuk teatralnych.
Wybrane dzieła: "Biali bracia" (pierwsze wydanie: Wydawnictwo Literacko-Naukowe, 1931),"Zazdrość i medycyna", (Gebethner i Wolf, 1933),"Prolegomena do wszelkich nauk hermetycznych" (Instytut Wydawniczy PAX, 1958),"Schodami w górę, schodami w dół" (Wydawnictwo Poznańskie, 1967),"Głownictwo, moglitwa i praktykorze" (Wydawnictwo Poznańskie, 1971).