Zarys etyki szczegółowej, stanowi kontynuację Zarysu etyki ogólnej zarówno pod względem treściowym, jak też metodologicznym. Jest on integralną częścią całościowego ujęcia etyki filozoficznej w jej trójczłonowym podziale na Zarys etyki ogólnej oraz Zarys etyki szczegółowej złożony z dwu wielkich traktatów: "Etyki osobowej" (tom 1) i "Etyki społecznej" (tom 2). Wyłożona w Zarysie etyki ogólnej, tomistyczna teoria podstaw moralności, w niniejszej publikacji stanowi teoretyczny fundament dla rozstrzygnięć zagadnień szczegółowych stanowiących przedmiot pytań i niepokojów ludzi w ich codziennym doświadczeniu moralnym. Temu właśnie zadaniu jest poświęcony niniejszy Zarys.
Pod względem metodycznym Zarys etyki szczegółowej kontynuuje zapoczątkowaną w Zarysie etyki ogólnej linię filozofowania i wykładu. Z tego też metodycznego nastawienia wypływa nacisk położony w niniejszym opracowaniu na filozoficzny opis badanych faktów etycznych, na analizę ich dynamicznej treści, a wreszcie na uzasadnienia proponowanych rozwiązań. Przyjęta przez Autora metoda ukazuje, jak ze złożonej rzeczywistości świadomościowych stanów moralnych wyłaniają się problemy etyczne, jak walczą ze sobą idee filozoficzne o ich rozwiązanie, oraz dlaczego w tej walce należy przyznać zwycięstwo tezom chrześcijańskiej etyki osobowej i społecznej. Dzięki temu sąd etyczny uformowany na tle ścierających się koncepcji i interpretacji wydaje się bardziej dojrzały, a przede wszystkim lepiej przygotowany do dialogu z innymi koncepcjami: rozumie bowiem nie tylko siebie, ale także drugą stronę.
Pod względem metodycznym Zarys etyki szczegółowej kontynuuje zapoczątkowaną w Zarysie etyki ogólnej linię filozofowania i wykładu. Z tego też metodycznego nastawienia wypływa nacisk położony w niniejszym opracowaniu na filozoficzny opis badanych faktów etycznych, na analizę ich dynamicznej treści, a wreszcie na uzasadnienia proponowanych rozwiązań. Przyjęta przez Autora metoda ukazuje, jak ze złożonej rzeczywistości świadomościowych stanów moralnych wyłaniają się problemy etyczne, jak walczą ze sobą idee filozoficzne o ich rozwiązanie, oraz dlaczego w tej walce należy przyznać zwycięstwo tezom chrześcijańskiej etyki osobowej i społecznej. Dzięki temu sąd etyczny uformowany na tle ścierających się koncepcji i interpretacji wydaje się bardziej dojrzały, a przede wszystkim lepiej przygotowany do dialogu z innymi koncepcjami: rozumie bowiem nie tylko siebie, ale także drugą stronę.