Zapiski Dobrego Łotra

Zainteresowana opisem książki i cytatami zamieszczonymi na profilu autora wysłałam swoje zgłoszenie do jej zrecenzowania. Jest to równocześnie moje pierwsze zetknięcie z tekstem autora i uważam je za udane. Przyznam szczerze, że w tym momencie roku, to najbardziej zaskakująca lektura. Jestem szczerze ciekawa, czy coś zdoła ją przebić.
„Zapiski dobrego łotra” to niecałe 200 stron tekstu. Spokojnie można je przeczytać w wieczór lub dwa. Albo dwadzieścia, jeśli macie tylko tyle czasu, by po książkę sięgnąć, czytając po rozdziale.
Akcja w książce dzieje się w samym Raju, chociaż czytając jego opisy, ma się ochotę użyć „r” zamiast „R”. Ani w nim ładnie, ani przyjaźnie. Bardziej można się go wystraszyć, niż nim zachwycić.
Główny bohater, Dobry Łotr, jako pierwszy zostaje rezydentem Raju. Gdy się w nim pojawia, jest mocno skołowany, ale kto, by nie był, gdyby ocknął się nie wiedzieć gdzie i kiedy. Kiedy już dowiaduje się, gdzie trafił, jego zdziwienie jest ogromne, bo powinno być chyba pięknie, a tu… muszla klozetowa, która swoją drogą ma zaskakujące zastosowanie.
Wita się z nim tam sam Najwyższy, który również nie bardzo odpowiada wyobrażeniom, jakie Łotr o nim posiada. Sceptyczny, z zaskakującym gustem muzycznym i jakby nie do końca poinformowany o ważkich dla ludzkości sprawach. Chyba nie takiego Boga chciałoby się spotkać.
Bohater to jednocześnie pierwszy człowiek w Raju i w stworzonym Wszechświecie, ale i ktoś, kogo możesz mijać codziennie na ulicy. Swo...