Zapach szczęścia

 Nic nie wiedziałam o Autorce, o książce tylko tyle, co widnieje na okładce. A nawet jeśli wcześniej przeczytałam o niej opinie, to tego już nie pamiętałam. Po prostu wypożyczyłam książkę w ramach poznawania polskich autorów i jakże szybko rozczarowałam się jej treścią.
 Myślałam, że będzie o poważnych życiowych sprawach, ale to tylko moje błędne założenia. Mamy młodą kobietę, która dowiaduje się o swojej chorobie i mężczyznę, który wciąż nie umie pogodzić się ze stratą ukochanej. To dobry scenariusz na przenikanie się losów tych dwojga w traumatycznych sytuacjach. Sama Grecja może nadać ich spotkaniu świeżego powiewu, może zmniejszyć napięcie i przyczynić się do stworzenia magicznych chwil między kobietą a mężczyzną. I chyba powinnam zostać w sferze owej wizji wyprodukowanej pod wpływem okładkowego opisu, wtedy może byłabym pod urokiem owego "wzruszenia, emocji i czaru" o których, przy okazji lektury, wspomniała Gabriela Gargaś. Osobiście niczego takiego nie doświadczyłam i czuję się wręcz oszukana. Jak to? książka, która miała poruszyć jakąś strunę pod wpływem rozpaczy bohaterów jest jak przewodnik po słonecznym kraju? To byłby miły dodatek zobaczyć te cudowne, pachnące miejsca uformowane przez wyobraźnie bądź osobiste wrażenia Autorki, tylko nie powinny one przysłaniać wydarzeń związanych z bohaterami.
 
 Na dobrą sprawę Mia i Will zostali potraktowani po macoszemu, a ich uczucie rozpłynęło się w zapachach cytrusów i rodzimej kuchni. Pomimo iż o sytuacji r...

Książka ma dość wysokie oceny, stąd też chciałam spróbować, i sprawdzić czy przypadnie mi do gustu.
Niestety, to zupełnie nie moje klimaty i szybko odłożyłam ją ponownie na półeczkę. Kiedyś dusiłam na siłę książki to samego końca. Teraz gdy coś mi nie leży po prostu nie czytam dalej. Czas jest zbyt cenny by tracić go na rzeczy, które nie sprawiają przyjemności.