Ostatnimi czasy, często możecie znaleźć u mnie opinie na temat różnorodnych tomików poezji. Może dlatego, że ostatnio mam wrażenie iż staje mi się ona coraz bliższa. I za każdym razem, gdy mam okazję, sięgam po nią z niekłamaną przyjemnością. Dziś również podzielę się z Wami opinią na temat wierszy, które dzięki samej Autorce, miałam zaszczyt przyjąć pod swoje patronackie skrzydła. Co zatem znajdziemy w środku? Zapraszam do zapoznania się z moimi wrażeniami.
Zacznę może od tego, że z tego tomiku bije ogromna tęsknota. Za tym co było, za ukochaną osobą, która już odeszła. Za wspólnie spędzonymi chwilami, za bliskością. Znajdziemy tutaj ogromne cierpienie i ból. Przeczytamy o utraconej miłości, o tym, jak ciężko jest bez niej żyć i budzić się każdego ranka. O tym, że bliską osobę dostrzegamy w najmniejszych rzeczach a każde spojrzenie przywołuje konkretne, szczegółowe wspomnienie.
Czytając te wiersze, Autor skłania czytelnika do wielu przemyśleń. Za ich pomocą sprawia, że choć przez chwilę zatrzymujemy się w biegu życia. Próbujemy odnieść to do naszej codzienności. Bo przecież każdy z nas ma kogoś, za kim ogromnie tęskni. Kogoś, z kim ma mnóstwo szczęśliwych wspomnień. Ta tęsknota doskwiera nam każdego dnia. Dlatego jestem przekonana, że my, czytelnicy doskonale zrozumiemy przekazywane nam przez Autorkę emocje. Sądzę, że śmiało możemy się utożsamić z tym, co Autorka słusznie zamknęła w słowach. Bo wyrazy mają ogromną moc. Niby to nic...