Opinia na temat książki Zakłamane życie dorosłych

Kiedy po raz pierwszy sięgam po prozę obcej mi jeszcze autorki zawsze stawia to przede mną znak zapytania - jak będzie, czy nie będę zmagać się z rozczarowaniem?
W tym przypadku mam do czynienia z miłością od pierwszego zaczytania.🤩

Pełen kontrastów Neapol lat 90 podzielony na dzielnice inteligencji i przemysłowo-robotnicze osiedla pełne brudu. W duszy dorastającej Giovanny zasiano ziarno chaosu, jedno wypowiedziane zdanie wprawiło w ruch machinę, której nie dało się zatrzymać. Gdy nastolatka dowiaduje się, że zaczyna coraz bardziej upodabniać się do ciotki Vittorii pragnie ją poznać.
Od tej pory toczyć będzie nieustanną walkę pomiędzy ojcem, a ekspresyjną i nieco wulgarną ciotką.

Motyw dorastania i towarzyszące mu huśtawki emocjonalne został tu rozłożony na czynniki pierwsze. Bohaterka poczuje gorzki smak rozczarowania, gdy niespodziewanie opadnie kurtyna na obraz idealnego ojca i matki.

Proza Ferrante aż kipi od emocji, wybrzmiewa nader prawdziwie. Bliska skórze aniżeli ubranie, pełna jest moralnych rozterek, gorzkiego smaku dorosłości i pierwszych rozczarowań. Ferrante otwarcie i bez skrępowania pisze o intymności, cielesności i zagrożeniach jakie czają się na nastolatki. Jej styl pozbawiony jest lukru, co zdecydowanie uważam za walor. To proza realistyczna, chwilami wulgarna, za to dosadnie rozprawiająca się z tematem.

Od pierwszych stron mocno zaangażowałam się w ten rodzinny dramat. Gorąco polecam!