Zaczekaj na mnie

„Zaczekaj na mnie” to ciekawa propozycja dla osób lubiących czytać książki obyczajowe. Jest to druga powieść autorki i trzeba przyznać, że Monika Michalik ma talent pisarski.

W historię romantyczną umiejętnie wplotła wątek przemocy domowej, która jest niestety częstym zjawiskiem w polskich rodzinach.

Aleksander Domański, pisarz romansów, mężczyzna po trzydziestce, przyjeżdża do małego pensjonatu w Dziwnowie, nad morzem, szukając natchnienia do nowej książki.

Pracuje w nim młoda kobieta, Amelia, której mąż zdecydowanie za dużo pije i przy okazji wyładowuje swoje frustracje na żonie, bijąc ją.

Mimo, że jest to romans, autorka dobrze pokazała portret kobiety, ofiary przemocy domowej, która ukrywa siniaki przed znajomymi, wierzy w jego nawrócenie, gdy po kolejnej awanturze, zapewnia, że ją bardzo kocha, przepraszając z bukietem kwiatów. Dopiero, kiedy tak mocno ją pobije, że prawie umrze i wyląduje w szpitalu, postanawia się rozwieść.

Są trudne przeżycia, ale jest również nowa miłość oraz przyjaciele, którzy pomagają Amelii rozpocząć lepsze życie.

Czytelnicy, którzy lubią czytać powieści obyczajowe, powinny zapamiętać to nazwisko – Monika Michalik. Autorka wydała do tej pory trzy książki. Ma niewątpliwy dar łączenia wątków romantycznych z historiami życia wziętymi, które mogą spotkać każdego z nas. Polecam.

Małżeństwo z założenia ma być na zawsze, w zdrowiu i w chorobie, w szczęściu i nieszczęściu. Co prawda, coraz mniej par przywiązuje wagę do tej przysięgi, jednak są i tacy, dla których słowa wypowiadane przed ołtarzem są świętością. Jednak czy warto, wbrew wszystkiemu i nie bacząc na swoje, nie tyle co szczęście ale nawet i zdrowie, trwać w związku, który nie ma żadnych perspektyw? Są różne powody rozstań ludzi, którzy kiedyś się kochali, bądź przynajmniej tak myśleli. Niektóre całkiem błahe, przypominające wyrzucenie wspólnych lat do kosza, niektóre jednak niezbędne dla pełni zdrowia zarówno psychicznego jak i fizycznego. I właśnie o tym drugim mówi w swojej książce Pani Monika Michalik.

Amelia na pozór jest szczęśliwą mężatką. Ma skromny dom, pracuje w pensjonacie, każdego dnia może podziwiać piękny krajobraz morza, a do tego jest też szczęściarą, bo trafiła jej się naprawdę oddana przyjaciółka. Sama dziewczyna jest niezwykle miła, ma dobre serce, co prawda sprawia wrażenie odrobinę wystraszonej, nieśmiałej, ale przecież to nie wady. Nikt, oprócz Kaśki, nie zdaje sobie jednak sprawy z tego, co dzieje się w czterech ścianach jej domu rodzinnego. Grzegorz kiedyś był inny- romantyczny, zadbany, szanował ją, kochał. Obecnie bezrobotny alkoholik, który nie waha się skrzywdzić Melki zarówno słowem jak i czynem. Ile jeszcze będzie musiało się zdarzyć by dziewczyna przejrzała na oczy?

Aleksander to wzięty pisarz powieści romantycznych, cieszący s...

W ubiegłym roku przeczytałam "Bądź moim marzeniem", która przypadła mi do gustu, stąd też bez zastanowienia sięgnęłam po kolejną pozycję autorki.
Do pensjonatu w nadmorskiej miejscowości przyjeżdża znany pisarz powieści romantycznych Aleksander Domański. W ciszy i spokoju chce poświęcić swój czas na napisanie kolejnej powieści. W recepcji pensjonatu spotyka Amelię. Dziewczyna, która na pierwszy rzut oka wydaje się przeciętna coś w sobie ma co sprawia, że Aleksander zwraca na nią uwagę i zaczyna mu na niej zależeć.
Amelia z pozoru jest szczęśliwa w swoim małżeństwie. Jednak zaglądając za zamknięte drzwi widzimy, że jej mąż jest praktycznie na jej utrzymaniu, ma problem z alkoholem oraz jest agresywny. Amelia cały czas ma nadzieję, że wszystko będzie ok., jednak nic nie jest dobrze. Po nocy spędzonej z Aleksandrem zostaje brutalnie przez niego pobita i trafia do szpitala na odział intensywnej terapii. Czy wszystko zakończy się szczęśliwie nie napiszę.
Książka bardzo mi się podobała, choć wydaje mi się, że sama postać Amelii jest trochę przerysowana. Można powiedzieć, że autorka uczyniła ją męczennicą, która cały czas naiwnie wierzy w przemianę męża i w uratowanie małżeństwa. Wiem, że na pewno łatwo tak jest mówić gdy stoi się z boku, tym niemniej warto zwracać uwagę na problem przemocy domowej. Bardzo podobała mi się w książce postać przyjaciółki Amelii - Kaśki, która jest dla niej prawdziwym oparciem.
Moim zdaniem książka ma w sobie nutkę optymizmu, gdyż d...

Była to ciekawa książka, o trudnej tematyce. Uważam, że bardzo dobrze pokazała to jak kobiety tkwią w związkach, które nie mają przyszłości i często biorą całą winę na siebie, nawet przemoc. Taka była też Amelia, co mnie czasami niesamowicie irytowało, ale zdałam sobie sprawę, że takich kobiet jest naprawdę bardzo dużo. Polecam tę książkę, naprawdę bardzo szybko się czyta.