Opinia na temat książki Zabójstwo Rogera Ackroyda

Smuto mi było po przeczytaniu zakończenia tej książki. Zła byłam na Agathę, że tym razem właśnie w taki sposób postanowiła nas wyprowadzić w pole. Sposób był świetny, nie zaprzeczam, więc może i ze łzami w oczach, ale zasłużenie tę ósemkę wystawiam. Należy się, bo zabieg przez nią zastosowany jest genialny w swej prostocie.

Raz czy dwa przemknęła mi przez głowę myśl o takim rozwiązaniu, ale mój umysł odrzucał ją jako zupełnie nieprawdopodobną. Cóż się dziwić, moje szare komórki nie są tak przebiegłe jak te pracujące w umyśle Herkulesa Poirot.

Mimo tych zalet Agatha tak pokierowała zachowaniem Poirota w samiutkiej końcówce, że mały Belg złapał u mnie minusa. Nawet uprawa dyń w jego wydaniu, która musiała być przezabawna, nie była w stanie złagodzić mojego rozczarowania.