Wyspa nieprawdy

 Po dwóch powieściach, których przeczytałam Unger, nastawiałam się bardzo dobrze do "Wyspy nieprawdy", niestety bardzo się rozczarowałam.

Książka to głównie mroczna bajka, bo ciężko nazwać ją inaczej.
Historia opowiada o Kate, kobiecie marzącej o wielkiej karierze pisarskiej. Bohaterka ma bardzo złe relacje z matką, brata rzadko widuje i pomimo, iż jest pupilką ojca, to bardzo niechętnie spotyka się z rodziną na pięknej tytułowej wyspie.
Matka - Birdie - jest zimna, bogata, zadufana, wredna starucha, co myśli, że wszystko należy się jej od życia. Czasami potrafiłam ją zrozumieć, ale częściej mnie denerwowała, niż odwrotnie.

W powieści również są ukazane losy innych bohaterów i pisane ich oczyma. Jones Cooper znany z cyklu Hollows pod koniec powieści również się pojawia.

Książka jest tak nudnie napisana, że musiałam się zmusić do jej czytania. Do tego tyle irytujących bohaterów, że Unger przeszła samą siebie! Thriller powinien trzymać w napięciu przez cały czas, jednak dopiero pod koniec coś się działo.