„Wybrana” łączy w sobie to, co bliskie i to, co dalekie. Poruszane w niej tematy okażą się bardzo znajome wielu czytelnikom, a elementy fantastyki przeniosą w zupełnie inne wymiary. Barbara Chomko zaskakuje pomysłami, wywołuje dreszcz emocji, a to zaledwie początek, bowiem „Wybrana” to dopiero preludium historii o Emilii i Arturze…
„Wybrana” wpisuje się do kręgu literatury kobiecej, co nie znaczy, że przeznaczona jest tylko dla pań. Sama bohaterka, która postanawia zamieszkać między stronicami powieści, wyraża głęboką nadzieję, że czytelnikiem, który po nią sięgnie będzie mężczyzna, jej ukochany. Tak wielu panów skarży się na złożoność natury swoich partnerek, której nie są w stanie zrozumieć. Barbara Chomko wyszła naprzeciw ich problemom: „Wybrana” to doskonałe studium myśli i uczuć zakochanej kobiety: od fizycznych objawów zakochania, poprzez niekiedy egzaltację, dochodzi do głębi duszy, wwierca się w umysł i ciało, wyjaśnia strukturę uczucia, mechanizmy zachowania istoty obezwładnionej miłością (a także jej pragnieniem).
Emilia, nakreślona piórem tak realnym, to porte-parole każdej kobiety. Czytelniczki odnajdą w bohaterce siebie, zobaczą swoje zachowania, usłyszą swój głos, który wyraża ich pragnienia. Wszystko, co dzieje się wokół Emilii, szczególnie za jej sprawą, będzie się wydawać takie znajome. I w końcu okaże się, że każda z kobiet, która choć raz była zakochana, dokładnie powieliła/powiela/powieli pewne zachowania, myśli czy słowa bohaterki. Po skończonej lekturze, aż trudno uwierzyć, że Emilia to jedynie homo fictus, że nie siedzi obok i przy filiżance kawy nie opowiada o swoich rozterkach, że wreszcie – to nie ja sama wypowiadałam te słowa na głos.
[fragm. Przedmowy]
"Wybrana", to druga po "Adelajdzie Formalinie" powieść Barbary Chomko, znanej czytelnikom przede wszystkim jako autorka tomików poezji.