Wspomnienia obejmują okres od dzieciństwa autora, poprzez lata emigracji- aż do chwili powrotu do kraju w roku 1951. Poświęcone ludziom, z którymi Antoni Słonimski przyjaźnił się w różnych okresach swego życia, są zarazem kronikarskim zapisem warszawskiego obyczaju i języka, warszawskiej codzienności oraz życia kulturalnego i umysłowego stolicy.