Studium biograficzne Adolfa Hitlera pióra wybitnego angielskiego historyka Davida Irvinga, wydane po raz pierwszy w 1977, a poszerzone i poprawione w 1991 roku (niniejsze wydanie zostało rozszerzone i uzupełnione przez autora w 2000 roku o nieznane wcześniej fakty, uzyskane w wyniku długoletnich poszukiwań w archiwach i zbiorach prywatnych), uchodzi za najbardziej kontrowersyjne opracowanie historyczne na temat wodza Trzeciej Rzeszy. Żadna inna książka o Hitlerze, nie wyłączając głośnych monografii Alana Bullocka i Johna Tolanda, nie wywołała tak gwałtownych polemik i dyskusji w środowisku europejskich i amerykańskich historyków, a nawet w prasie codziennej. Szczególnie śmiałą tezą postulowaną przez jej autora było twierdzenie, że Hitler nigdy nie wydał polecenia eksterminacji Żydów w obozach koncentracyjnych według Irvinga doszło do niej w skutek spontanicznego działania niemieckiej administracji średniego szczebla i wysokich rangą oficerów SS z bliskiego otoczenia wodza, poddawanych nieprzerwanej indoktrynacji antysemityzmem. Dla osoby, która przedstawi choć jeden autentyczny dokument, z którego wynikałoby, że Hitler wiedział o mordowaniu Żydów, Irving zaoferował wysoką nagrodę, która do dziś nie została odebrana.