Władca pierścieni Dwie wieże

Oto i moja ulubiona część "Władcy Pierścieni", chociaż niektórym, po opiniach patrząc, może się to wydawać zaskakujące.
Pierwsza część usypia trochę czujność, tak sobie idą i idą, a końca nie widać. W drugiej części jednak zaczyna się w końcu coś konkretnego dziać. Zdrada Isengrdu i tworzenie wielkiej armii, uwolnienie Théodena spod władzy Sarumana, powrót Gandalfa i oczywiście wielka bitwa o Helmowy Jar - to wszystko utworzyło mieszankę, od której nie mogłam się oderwać. Czytałam w domu, czytałam w tramwaju, pociągu i w wannie. Może dlatego tak szybko się skończyła!

Największym plusem tej części jest dla mnie rozdzielenie Drużyny Pierścienia, bo Frodo z tym swoim użalaniem się nad sobą działał mi na nerwy :) Jak już stężenie tego biadolenia spada, od razu mam lepszy humor!