"W plakacie polskim, który rozwija się intensywnie w różnych swych gatunkach od pierwszych chwil po zakończeniu II wojny światowej, dzieje się bardzo dużo interesującego. Jego rozwój nie do końca odzwierciedla ogólną sytuacje kultury polskiej po 1958 roku. Jedynie plakat społeczny i polityczny uwikłany jest bez reszty i zdeterminowany tym, co jest ""po linii i na bazie"", choć i on - do 1947 roku - wpisuje się raczej w poetykę propozycji artystycznej wielkiej indywidualności w dziedzinie plakatu, jaką jest Tadeusz Trepkowski. Wkrótce jednak plakat polityczny staje się wzorcowym, jeżeli idzie o oficjalnie narzucony styl w sztukach plastycznych, t. zw. realizm socjalistyczny."