Eurypides uważany był przez starożytnych za „filozofa sceny” i „najtragiczniejszego z tragików”. Jego twórczość obejmowała 92 utwory, z których w całości zachowało się 17 tragedii i 1 dramat satyrowy oraz ponad 1000 fragmentów. Tematy do swoich sztuk czerpał z mitologii, twórczo przekształcając mity albo wybierając ich mniej znane wersje. Odheroizował mitycznych bohaterów, bogów poddał osądowi moralnemu, podważał wiarę w boskie pochodzenie instytucji państwowych i norm etyczno-prawnych. Za jedyny miernik wartości człowieka uznał dobro moralne. Potępiał i demaskował wojnę jako totalne zło. Umiejętnie ukazywał psychologiczne motywy działania swoich bohaterów, szczególnie wnikliwie opisując namiętności kobiet.