W miesiącu attyckim Elaphobolionie (nasz marzec i kwiecień), podczas tzw. Wielkich Dionizjów i podczas Lenajów w miesiącu Gamelionie (styczeń i luty) śpiewano w Grecji ku czci boga Dionizosa dytyrambiczne pienia chóralne. Pienia te były kolebką greckiej tragedii. Z dytyrambicznego chóru mianowicie wytworzył się tzw. chór koźli, tj. chór, złożony z demonicznych postaci w kształcie kozłów, przy czym używano masek i naśladowano pewne ruchy. To widowisko satyrowe pochodzi z Peleponezu, a rozwija się na bujnym gruncie attyckim w dramat poważny, nie tracąc swej nazwy tragedii, tj. koziego pienia.
[fragment wstępu]