TOPR. Żeby inni mogli przeżyć

Książka to swego rodzaju laurka wystawiona TOPRowi i nie piszę tego z przekąsem, a wręcz przeciwnie – powinniśmy jako ludzie, społeczeństwo zdawać sobie sprawę i doceniać ogrom poświęcenia ratowników pracujących dla TOPRu.

Publikacja ta jest skarbnicą wiedzy o tej organizacji, a także o tym, jak się zachować w górach, co jest przydatne, a przede wszystkim przypomina ważną rzecz: wybierając się na trasę trzeba być dobrze przygotowanym (fizycznie i sprzętowo), i nie zapominać o zdrowym rozsądku.

Najmocniejszą stroną książki są jednak wspomnienia, wypowiedzi samych ratowników, które przyprawiają nieraz o gęsią skórkę.

Góry są moją drugą pasją po książkach, bez której nie jestem w stanie się obejść i jak tylko czas i warunki pozwalają, biorę plecak i ruszam na szlaki. Tam dopiero odpoczywam, oczyszczam myśli, pokonuję własne lęki i ograniczenia, pozbywam się też zbędnego balastu, obciążającego moje myśli i serce. To dla mnie najlepsza terapia zwłaszcza, że mam za sobą ostatnio bardzo ciężki czas.... NIGDY jednak nie przyszłoby mi do głowy wybrać się w wysokie parte gór bez należytego przygotowania, bez sprawdzenia prognoz i to na nie na jednym ale na kilku specjalistycznych portalach, bez sprawdzenia komunikatów TOPR i bez odpowiedniego ekwipunku. Opisy ludzkiej głupoty i bezmyślności oraz lekceważenia potęgi gór, w tej książce porażają.Wielu turystów zdaje się zapominać o podstawowej zasadzie respektu dla gór, o szacunku dla ich potęgi i BEZWGLEDNEJ akceptacji. My w górach nie znaczymy nic. Jesteśmy tam tylko gośćmi i nie mamy patentu na nieśmiertelność. Jeśli nie potrafimy podejść do gór z pokorą i respektem to łatwo wtedy wyłączyć myślenie a to już o krok od tragedii. Nie chcę się tutaj wymądrzać bo absolutnie nie o to mi chodzi. Chodzę po górach około 20 lat i tego właśnie góry mnie nauczyły - szacunku, respektu i wykorzystywania strachu, jako Twojego największego sprzymierzeńca, który chroni przed bezmyślnością i brawurą. I tak kolejny raz nasuwają mi się traumatyczne przeżycia upadku z 1987 metrów zwłaszcza, że autorka opisuje w książce niemal identyczny przypadek upadku z tego s...

Przemierzając kilkukrotnie tatrzańskie szlaki zdarzyło mi się widzieć toprowski śmigłowiec, lecący gdzieś tam między szczytami. Owszem pojawiła się myśl pewnie leci komuś na pomoc, ewentualnie są jakieś ćwiczenia. Ale dopiero po lekturze tej książki tak na poważnie dotarło do mnie jak ogromną rolę odgrywają członkowie tej niesamowitej organizacji. Autorka uświadomiła mi jak wszechstronni są to ludzie i jak bardzo narażają się dla niefrasobliwych turystów, którzy wkraczają na górskie szlaki, nie mając kompletnie pojęcia gdzie się znajdują.
Książka ta, to nie tylko opisy niesamowitych akcji, ale przede wszystkim usystematyzowana wiedza o tym jak zostać ratownikiem, jakie są rodzaje akcji , jak wygląda praca pilota Sokoła i wiele, wiele innych.
Myślę, że powinna to być lektura obowiązkowa dla każdego, kto kocha góry i choćby od czasu do czasu po nich wędruje.

Uwielbiam góry, ich wielkość i monumentalność zawsze robi na mnie ogromne wrażenie. Może nie osiągam szczytów ale sam ich widok napawa mnie czymś niespotykanym. Ostatnio będą w Alpach Austriackich również doświadczyłam tego czegoś co tak przyciąga ludzi w góry.

Książka oczywiście opisuje Nasze Polskie cudowne Tatry, niestety byłam tam tylko kilka razy, więc specem nie jestem. Wręcz laikiem z laików. Ale kocham widok gór, zawsze łezka kręci się w oku gdy mogę je podziwiać.

Opowiada trud jaki wkładają Polscy Ratownicy Tatrzańscy, jaki wysiłek, walkę, samoistna siłę woli posiadają by utrzymać się w swojej pracy za marne dosłownie grosze. Poświęcając wiele razy swoje życie by ratować poszkodowanych. Akcje opisywane w książce czasem, aż mroziły krew w żyłach. Ludzka bezmyślność wiele razy wspomniana w książce jest nad wyraz nie wyobrażalna.

Prócz tego zapoznajemy się w całą historia tworzenia TOPR-u, czytamy o ludziach, którzy pierwsi przecierali szlaki dzisiejszym ratownikom. Porównujemy jak było kiedyś i dzisiaj, chociaż między tymi latami jest nie wielka różnica ale ogromna przepaść technologiczna bądź medyczna.

Co ciekawe rozdziały o ratownictwie jaskiniowym, nurkowym, medycznym ukazują jak bardzo różnią się od siebie a jak wiele je łączy. I co najważniejsze, jak wielki wypływ mają szkolenia na prawidłowe funkcjonowanie całego zespołu ratowniczego.

Ostatni rozdział bardzo mi się podobał, opisywał kobiety i trud ich by dostać si...

Jako że trochę pozycji o górach już przeczytałem, zabrałem się do książki z lekką obawą. Okazało się, że nie słusznie. Nie było tutaj powielanych w innych pozycjach znanych opisów wypadków. Za to otrzymujemy solidny opis pracy w TOPR, zmagania ratowników, ich troski, obawy, przemyślenia. Nawet jeśli znajdujemy opis znanej interwencji (np. czerwony biustonosz), jest on opisany w sposób, który potrafi zaciekawić.
Tego typu pozycją powinien każdy przeczytać przed pójściem w góry. Nabrałby trochę respektu i nie wybierał się na Rysy w trampkach i krótkich spodenkach.
A na półce już czeka kolejna pozycja autorki - o "piątce".