The Darkest Moon

13 stycznia odbyła się premiera najnowszej książki Anny Todd "The Darkest Monn" od @wydawnictwoznakpl i jest to 2 część serii #stars

"The Brightest Stars. Pożar zmysłów" jest 1 częścią, której ja nie mialam okazji czytać, i mam nadzieję, że nie było dużo powiązania do poprzedniej części 🙈

Plusem na pewno jest lekki styl pisania autorki, dzięki temu ksiazke czyta się szybko i lekko. Jest to niewymagająca lektura.

Historia toczy się bardzo powoli, na jakąkolwiek akcję nie ma co liczyć, brakowało mi również jakiegoś ciekawego wątku, który by zachęcał do czytania z większym zainteresowaniem. Irytowało mnie trochę zachowanie głównej bohaterki i jej relacja z Kaelem, co chwilę bawili się ze sobą w kotka i myszkę, i to z ich perspektywy opisywana jest cała historia.

Zakończenie też nie do końca mnie zaskoczyło, bo domyślałam się relacji pomiędzy bohaterami.

Czy sięgnę po kolejną część? Raczej nie, gdyż nie do końca przypadła mi do gustu. Zostanę przy sławnej serii After 😊

W dzisiejszy sobotni u Nas trochę zimowy wieczór przychodzimy do Was z recenzją książki Anny Todd pt.,,THE DARKEST MOON”.
Oczywiście wielkie podziękowania dla @wydawnictwoznakpl za możliwość przeczytania, zrecenzowania oraz podzielenia się chociaż w małym stopniu naszymi spostrzeżeniami i uwagami z Wami!!
,,JAK ZNALEŹĆ W SOBIE SIŁĘ, BY NA NOWO ZAUFAĆ?”

W tej oto książce poznajemy Karinę i Kaela. Kael jest przystojnym żołnierzem, który nie tak dawno spał w łożku Kariny oraz tworzył z nią nie do końca jasna relacje. Mimo tego, że mogłoby się wydawać iż ich relacja jest na fajnej drodze to chłopak popełnił błąd, który według niej jest nie do wybaczania. Mianowicie dziewczyna ma mu za złe to, że namówił jej brata do wstąpienia do armii. Zabolało ją to szczególnie dlatego iż w dzieciństwie obiecała sobie z bratem Austinem, że nie będą popełniać błędów ich pierworodnego oraz panicznie bała się tego, że mogło mu się stać coś w złego w wojsku.
Mimo ich prawie znikomego kontaktu oraz meega słabej relacji to na każdym kroku Kael stara się pomoc wszystkim wokoło, ale przede wszystkim Karinie. Jak potoczy się ich relacja ? Czy ich przyjaźń przetrwa? Oczywiście dowiecie się tego czytając ,,THE DARKEST MOON”.
No to teraz standardzik pare slow od Nas. Będąc z Wami w 100% szczerą mogę powiedzieć, że bardzo rzadko jest tak by jakaś książka w kategorii np. romans czy coś w stylu książek dla ...

Za bardzo się przejmujesz i za dużo oddajesz z siebie innym. Ile na koniec ci zostaje?"

Cytat w sam raz o mnie..☝

Drugi tom z seriiStarso historii Kariny iKaela. Czytanie tym razem szło mi zdecydowanie gorzej🤷‍♀️

Karina Fisher - 21-latka pracująca jako masażystka. Ma mały domek, który stara się remontować. Uparta, niezdecydowana,irytującapostać 🙈

KaelMartin-żołnierz, małomówny, sztywny i wiedzący wszystko najlepiej ☝

Książka mnie rozczarowała.
Spodziewałam się więcej po przeczytaniu pierwszej części.
Tutaj dalej nie wiemy, do czego zmierza fabuła. Mogę szczerze powiedzieć, że książka jestnudnaa..
Brakuje tutaj iskry, czegoś, co sprawi, że książka stanie się niemonotonna. Plusem jest zaskakujące zakończenie. Dlatego myślę, że Sięgnę po kolejną część, aby się dowiedzieć o dalszych losach bohaterów.

Okładka bardzo przypadła mi do gustu uwydatnienie księżyca coś pięknego...

Polecam ?
To nie jest tak wciągająca historia, jak seriaAfter ☝ Dlatego trzeba nastawić się na ciągnące się dialogi I przemyślenia bohaterów, aby się nie rozczarować.

#annatodd
#stars
#thedarknestmoon
#after
#czytameszędzie
#czytajacamama
#bookphotography
#book
#czytamwszędzie
#bookstagram
#moon
#receznjaksiążki

Aż ciężko jest mi uwierzyć, że ta książka została napisana przez Annę Todd. Serię "After" pokochałam całym swoim sercem, a "The Darkest Moon" okazało się jedną wielką pomyłką.

Nie czytałam poprzedniej części, sięgając po tę książkę, nawet nie sprawdziłam, ż jest to druga część z serii. Ale to nic.

Cała historia jest dla mnie bardzo nudna. Bohaterowie są irytujący i nijacy. Dramy o nic, bohaterowie zachowują się jak dzieci.

Ta książka jest tak odmienna od mojej ukochanej serii. Taka bezosobowa, nijaka, pozbawiona sensu. I do końca nie rozgryzłam o czym tak naprawdę miała być ta historia.

Nie polecam, naprawdę, nie sięgajcie po nią.

"Problem polegał na tym, że nie wierzyłem, by ktokolwiek, kto ją poznał naprawdę ja znał. Sam byłem blisko, ale płoszyła się za każdym razem, gdy się zbliżałem"

"The darkest moon" to książka z którą mam delikatny problem. Z jednej strony totalnie mnie wciągnęła, od pierwszych stron poczułam, że nie będę mogła się od niej oderwać i rzeczywiście tak było. Jednak jest jeszcze druga strona, mimo że fajnie spędziłam z nią czas, to książka była przegadana, opisy za długie a fabuła bez zaskakujących momentów, nie mówiąc już o zwrotach akcji, których tutaj totalnie zabrakło.
Trochę sprzeczność, ale właśnie tak się czuję po przeczytaniu drugiego tomu tej serii.
Bardzo polubiłam bohaterów, mimo iż momentami potrafili mnie wyprowadzić z równowagi. Kael wzbudził we mnie wielki podziw, a moje serce pokochało go bardzo mocno. Dlaczego? Ponieważ mam wrażenie, że jego nie da się nie lubić, jest inteligentny zaradny i zawsze zjawia się w odpowiednim momencie. Karina to właśnie ta bohaterka, którą czasem miałam ochotę potrząsnąć i powiedzieć "przesadzasz, ogarnij się". Jej zachowanie wobec Kaela było dla mnie całkowicie niezrozumiałe, strzelała fochy na prawo i lewo, jak mała dziewczynka. Z drugiej strony jej dzieciństwo nie było łatwe, tak samo jak sytuacja rodzinna, dlatego ze względu na przeszłość dawałam jej ciągle druga szansę, mając nadzieję że się ogarnie.
Motyw wojska jest raczej rzadko spotykany w książkach, a muszę przyznać, że odebrałam go bardzo pozytywnie...

Znacie to uczucie kiedy przeczytaliście książkę lecz jesteście zawiedzeni?
Czym? Całością...
Druga część serii Stars od @wydawnictwoznakpl autorstwa @annatodd

Oczywiście zaraz po skończeniu pierwszej części zaczęłam czytać drugą z czystej ciekawości czy też odpowiedzi na moje pytania zostały tutaj opisane czy nie.
Relacja Kariny i Kaela jest dość trudna,po przeżyciach w pierwszej części można rzec,że nie są nawet w przyjacielskich stosunkach.Każde z nich żyje swoim codziennym niczym nie różniącym się od innych życiem,bez przysłowiowego ruszeniu się z miejsca.Nic kompletnie się nie dzieje i nic nie zostało wyjaśnione...
Jak już zdążyliście zauważyć moje recenzje zazwyczaj opierają się na kilku zadaniowym streszczeniu fabuły, oczywiście bez szczegółów a potem lubię rozpisać się na temat swoich odczuć.Tutaj z fabuły nie jestem w stanie napisać nic oprócz tego,że bohaterowie żyją w nie najlepszych stosunkach ale nic szczególnego wartego uwagi się między nimi nie dzieje.Plus za to,iż możemy poznać bliżej brata Kariny jak i innych bohaterów z pierwszej części.
Wywnioskowałam a przynajmniej takie mam wrażenie że wszystko rozwinie się w trzeciej części.Ale czy mam ochotę ją przeczytać? Nie.

W tej książce wątkiem przewodnim jest zaufanie,a przynajmniej próba jego budowania.Tę cześć czytało mi się już troszeczkę lepiej.Mimo Wszystko podtrzymuje poprzednią recenzję i popieram wszystko co wcześniej napisałam

____________________________...

"- Samotność jest trudna, Austinie. Może cię pożreć żywcem. To wrażenie, że zawsze jesteś sam. Bez przyjaciół, bez rodziny (...)."
Mimo, że pierwsza część była taka sobie, postanowiłam, dać tej serii szansę i przeczytać "The darkest moon". Karina i Kael rozstali się, oboje próbują odnaleźć się w nowej sytuacji, tym bardziej trudnej, że cały czas na siebie wpadają, i w sumie to tyle jeśli chodzi o fabułę, jeżeli nie chcę za bardzo spoilerować. Muszę przyznać, że ta część podobała mi się bardziej, nie mówię, że jest jakoś fenomenalnie, ale jest lepiej. Może to zasługa tego, że tym razem akcja bardziej skupia się na bohaterach i wątkach drugoplanowych, dzięki czemu jest ona trochę bardziej dynamiczna, a sama końcówka sugeruje, że w trzecim tomie może być naprawdę ciekawie. Wciąż irytuje mnie niedojrzałość i infatylność Kariny, tylko z drugiej strony myślę, że może to jest celowe, bo w końcu to młoda dziewczyna, ma tylko 21 lat. Możliwe też, że odbieram ją w ten sposób również przez Kaela, który mimo, że jest jej równolatkiem, jest nad wiek dojrzały i odpowiedzialny. Jednak to co mi najbardziej przeszkadza w tej serii, to te wewnętrzne monologi bohaterów, opisy ich uczuć i przeżyć, które powinny wynikać z ich zachowań lub z interakcji miedzy nimi, a tymczasem autorka wykłada nam wszystko jak dziecku. Generalnie, uważam, że seria #STARS bardziej przypadnie do gustu młodszym czytelnikom, a jezeli chodzi o mnie to takie 5/10

Nazwisko Anny Todd czytelnikom młodzieżówek jest znane. Sięgając po "The darknest moon" mnie też nie było obce. Liczyłam na lekką i bardzo emocjonującą historię, a co najbardziej istotne, że autorka poprawiła swój warsztat.

Książka jest równocześnie lepsza jak i gorsza od poprzedniczki. Lepsza, bo styl autorki poprawił się, mniej było absurdów, a i czytało się bardziej "ambitnie"(oczywiście nie jest to lektura ambitna, ale wiecie o co mi chodzi). Ładniejsze jest również wydanie. A co do gorszych rzeczy - nic się tutaj nie dzieje. Zdaję sobie sprawę, że jest to łącznik między początkiem tej dramatyczno-romansowej historii, a zakończeniem (oby), jednak brakło mi tutaj dynamiki, pomysłu na fabułę i poprowadzenia tego w ciekawy sposób. Większą część powieści spędzamy w głowach bohaterów. Przemyślenia, próby zrozumienia zachowań rodzinnych, wspomnienia, obawy. Wszystko co tylko da się zrobić w myślach, zostało zrobione.

Od wydarzeń w pierwszej części minęło dwa tygodnie, Karina i Kael są ciagle pokłóceni, a sprzeczka urosła do wysokiej rangi. Ich związek się zakończył - i tutaj mam duży problem, bo nie wydaje mi się, żeby w pierwszym tomie byli razem jako para (poprawcie mnie jeśli się mylę). Trochę dziwne. Ale zmierzałam do tego, że jeśli czytać to po kolei, bo chociaż nie dzieje się tu nic wybitnego, to lepiej poznać wcześniejsze losy bohaterów.

Drugi tom serii STARS, który według mnie jest totalną klapą. Dzięki tej serii wiem, że nie sięgnę po nic więcej tej autorki, bo serii After to ona już nie przebije, a każda kolejna książka jest po prostu przereklamowana.

Czytając odniosłam wrażenie, że fabuła bardzo przypomina After, że autorka pisała tę powieść w taki sam sposób jak ją. Nie ma tutaj nic co by mnie zaskoczyło. Nie ma tutaj nic, co sprawiłoby, że ta książka jest inna od reszty. Mam wrażenie, że czytam kopię"After"..

Jedyny plus to taki, że autorka ma lekki styl pisania, przez co książkę czyta się płynnie.

Czy sięgnę po inne książki autorki? Szczerze wątpię. After wystarcza mi zdecydowanie.